გიყვარდეთ ერთმანეთი

ეს ყველაფერი რომ მახსენდება თვალზე ცრემლი მომდის და თითქოს დავიწყებას ვცდილობ , ძველი დრო , ყველაზე კარგი და დამღლელი იყო . ამ ამბავის მერე ძალიან დიდი დრო გავიდა , სრულიად შეიცვალა ჩემს ცხოვრებაში ყველაფერი , და შევიცვალე თვითონ მეც .

ნერვები მომეშალა . რა უფლება ჰქონდა ასეთი ტონით რომ მელაპარაკებოდა ? ნუთუ ჰგონია რომ მე მისი მეშინია ? ასეთი ტონით ლაპარაკი ჯერ ჩემთვის არ გაუბედავს არავის , და ამას ვინ ჰგონია თავისი თავი?! ნერვებს ვეღარ ვთოკავდი.

ველოდი რომ მას სახეზე ნიღაბი ეკეთებოდა მაგრამ შევცდი ... მის სახეს რომ შევხედე , გავშრი , გავქვავდი , გონება დამებინდა , მისი უნაკლო სახე რომ დავინახე , სახის ყველა ნაკვთს რომ დავაკვირდი , ის შეუდარებელი იყო შეუდარებალთა შორის ,