მთავარი » 2012 » სექტემბერი » 14 » ვერ გიტანდი მაგრამ შემიყვარდი[4]
17:27 ვერ გიტანდი მაგრამ შემიყვარდი[4] | |
მე-არა არა გაჩერდი,რას აკეთებ.. გიორგი-რატომ? იმას რაც ორივეს გვინდა.. მე-მერე მე მინდაო ვინ გითხრა..? გიორგი-კარგი რა აღიარე რომ მოგწონვარ.. მე-არასოდეს არ ვაღიეარებ იმას რაც არ არის!..და გამოვედი გვერძე...დავჯექი ხის ძირას...! ხელები თვალებზე ავიფარე და ვიხსენებდი ჩემს მეგობრებს იმედი ისე მქონდა გადაწურული რომ იმას ვეღარ ვფიქრობდი ფიქრებითაც კი არ ვფიქრობდი რომ რაღაც გვეშველებოდა..! მე-მახინჯოო.. მომშივდა. გიორგი-მერე ადექი და მოძებნე საჭმელი... ყველაფერს ვერასოდეს ვერ მოგართკმევენ.... და უკან შეტრიალდა.. მე-კიი მაგრამ.! გიორგი-რა იყო რაიმე პრობლემა გაქვს? მე-არაა..! მე მოვძებნი და პირს არ დააკარებ.! გიორგი-როგორც გინდა..!-თავხედო.. მე-მახნჯო...და ავდეგი და დავიწყე საჭმელის ძებნა ან ბანანი ან რაიმე ეგეთიის..!დავდიოდიი ხან იქეთ თან დიდი ჯოხი დამქონდა ბალახებს წინ და წინ ვწევდი გვერძე რომ რაიმე არყოფილიყო ან გველი.. ან ეგეთი რაიმე.. ამ ძებნაში ის ფიქრები რომ დაკარგულებით ვიყავით თითქოს მიიკარგა..... მივადექი დიდი ძებნის შემდეგ ერთ ხეს,რომელსაც იმდენი ბანანი ესხა.. მაგრამ ტოტები ძალიან მაღლა ჰქონდა.. ვეპორჭყიალე,როგორ არა მაგრამ ვერაფრით ვერ მივწვდი.. არადა არც მინდოდა მახინისთვის დამეძახა.... სხვა გზა მაინც არ მქონდა,მივბრუნდი ისევ ჩვენს ადგოლას.. მე-გიიიორგიი..! გიოეგი-რა გინდა.. მე-ბანანის ხე ვიპოვე და ვერ ვწვდები... გიორგი-მერე? მე-დამეხმარე რა.! გიორგი-არაა იწვალე... მე-გთხოვ.. გიორგი-არავითარ შემთხვევაში. მე-გიორგი. გიორგი-რააა!-დამიბღვირა. მე-ჯანდაბაა..! გიორგი-შეგიძლია წახვიდე.! მე-შენს ჯინაზე მაინც ჩამოვიღებ..! და გავბრუნდი ისევ გაცეცხლებული....მივეიდ ხესთან.. მე-ოო რა ვქნა რაა ვერ ვწვდეები...უცებ ერთმა აზრმა გამიევლა.. ხეს შევარყევ და იქნებ...როგორც ფილმებში.. დავიწყე ხის შერყევა და თანდათან დაიწყო ბანანებმა ძირს ვარდნა... მე-ერთი,ორი,სამი,ოთხი,ხუთი,ექვსი,შვიდი,რვა,ცხრა,ათი,თერთმეტი...ოოოჰოო რამდენიი ბანანიიია...სუყველა მე და არცერთი ვაჟბატონს.. მივდიოდი მხიარული სახით... გიორგი-ოჰო გიმუშავია თავხედო.. მე-ნერვებს ნუ მომიშლი კარგ ხასიათზე ვარ....და გავაგრძელე გზაა,დავჯექი გიორგის მოპირდაპირე მხარეს,თვალი თვალში...! და დავიწყე ჭამა.. გიორგი-ნელა არ გადაგცდეს. მე-დაწყნარდა. გიორგი-ოჰ შენთვის ზრდილობა არ უსწავლებიიათ? მე-რა ზრდიულობაზე მელაპარაკები? გიორგი-იმაზ ეორმ როდესაც ჭამ სხვასაც უნდა შეთავაზო.. მე-აჰაჰაჰაჰაჰ- არა..! გიორგი-არ მჭირდება ;.. და ადგა..თვალი ისეთი ინტერესით გავაყოლეე.......... გავიხედე და უცებ რომ შემოტრიალდა...ქოქოსებით დატენილი იყო......! მე-ტუტუცო.. გიორგი-ეგრე ნუ მიძახი თორემ გრძნობებს აღვიძებ.. მე-აა? გიორგი-ჰო ნუ მაღიზიანებ შენ რა გრძნობები გეგონა? მე-რა უნდა მგონებოდა..?? გიორგი-არაფერი არაფერი.. და გააგრძელა ჭამა.. მე-რატომ არ მითხარი ქოქოსი თუ მოგროვებული გქონდა? გიორგი-იმიტპომ რომ მიუხედავად იმისა დაკარგული ხარ რაღაც მაინც უნდა გააკეთო.. მე-წკუის სწავლებას მიწყებ? გიორგი-არა...ჯობს დავიძინო.. ჰო შეგიძლია ჭამო.. და დაწვა..არ მეძინებოდა მაგრამ რაღაც მჭირდა რომ აღარ მელაპარაკებოდა თითქოს მინდოდა სულ მელაპარაკა მასთან...დებილივით დავყურებდი მძინარეს.. ვიფიქრე რამეს გავაკეთებთქო მაგრამ მერე ჩემში სიამაყის მემ გაიღვიძა და გადავიფიქრე.... გულში რაღაც მწყდებოდა თითქოს.. ვუყურებდი და ვიღიმოდი.. მერე ერთმა აზრმა გამიევლა..! ვიცურავებ.. და წავედი საცურაოდ... გამეხსნა სიხალისის 'მადა'...ვცურავდიი წყალი ისეთი კარგი და თბილი იყო.ისეთი ლამაზი ზღვა იყოო ყველაფერი ჩანდა.. როდესაც ცურვით გული მოვიძღე დავბრუნდი გიორგისთან, ისეთი სოველი ვიყაავი,რომ მძინარეს მიუხედავდ იმისა რომ ა რმინდოდა წვეთები მიესხა და გამოეფხიზლა.. გიორგი-თამუნააააააააააა!-(იმხელაზე იყვირაა) მე-ბოდიში ბოდიშიიი... თან ფეხები ავათამაშე..
გიორგი-მოსაკლავი ვარ. მე-არაა ცოდო ვარ.. გიორგი-სამაგიეროს ღირსი ხარ..უბრალოდ მძინარეს მაინც გეცლიია რაა.! მე-ბოდიიში ხომ მოგიხადე.......-უცებ წამოხტა და მეცა.. გიორგი-ესეთი საქციელის დროს სამაგიეროს უხდიან ხოლმე და ...დამოკოცა..! ისე გადავიხარე რომ წელში გადავტყდებოდი... მე-არა გაჩერდი იდიოტოო.... იმით საარგებლობ რომ აქ ჩემს მეტი არავინაა..გეყოს.. გიორგი-კი როგორ არა... შენი ტუჩები ისეთი ტკბილია.... მე-არაა გაჩერდი და ნუ მიშლი ნერვებს იცოდე,მეორედ არ შემაწყ მაკოცა.. მე-რა გინდა? ჰა? გიორგი-ის რომ შენი გული მარტო ჩემი იყოს.. მე-ნწუ...მაგას ვერასოდეს ეღირსები.! გიორგი-მაგასაც განახებ.! მე-მომისმინე,ეს იყოს უკანასკნელი მეორედ არ მომეკარო.! გიიორგი-ჰო კარგი..გჯეროდეს..! მე-რისი უნდა მჯეროდეს. გიორგი-იმისი რომ აღარ მოგეკარები....შენ უკვე ჩემი ხარ.. მე-აჰაჰაჰაჰა კი როგორ არა სულ შენი.. გიორგი-შეყვარბეული გყავს მე-შენთვის რა მნიშვნელობ აქვს? გიორგი--მეორედ ეგრე აღარ მომექცე და დამელაპარაკო თორემ მერე სვა მოქმედებაზე გადავალ.. მე-მაინც? გიორგი-არაა ეხლა საჭირო.. მოთმინებიდ აარ გამომიყვანო.. მე-და როგორ არ უნდა გამოგიყვანო? გიორგი-როგორ და რასაც გეტყვი სულ ის გააკეთე და როცა გეტყვი მაკოცებ.. მე-ვაი შენს პატრონს... !-მოშორდი...! მაგას მოირჩევნია მარილიანი წყალი ვსვა მთელი დღე..! გიორგი-ჰო? მე-ზუსტადაც მახინჯო.! გიორგი-მომწონს იცი? მახინჯოს რომ მეძახი..! შენში იცი ყველაზე მეტად რა მოწონს? ის რომ შიიგ მაგ სილში რაღაც გიჟურია რომელიც არ აძლევს საშვალეაბს შენს სხეულს დაიმალოს.! მე-კაი რა ა რგვინდა რომანტიკა.. გიორგი-მოდი გინდა ვითამVშოდ..ოღიინდ ნიზლავზე,, მე-შენ ისეთ რამე სმოიგონებ! გიორგი-კი? მე-ჰო კარგი.! გიორგი-ეხა დაღამდება მალე და აზრი არ აქ,...-ხვალ, თუ ძალიან თბილა დმოიქცევი გეფიცები აღარ შეგაწუხებ ხოლო მე როგორ მოვიქცე ის შენ მოიფიქრე.. მე-აა ეგ მე?? -კარგი.. ზმას არ ამოიღებ..! გიორგი-კარგი რომელიც უკეთ შეასრულებს ამ დავალებას,... ის გაიმარჯვებს და სამ სურვისლ მიიღებს მოსულა? მე-კიი..--ძილინებისა მახინჯო.. გიორგი-თავხედო.. და როგორც კი დავწექი გიორგის გან გაკეთებულ ბანბუკის ლოგინზე თუ რაც იყო(:დ)მაშჲნვე დამძინა...ალბად გიორგისაც..მაგრამ რაღაც ფხაკურმა გამომაღვიძა.. და დავინახე რომ არაფეირ იყო მხოლოდ ის რომ გიორგი ჩემთან იყო მოხუტებული.. მე-ეეე ბიჭო... მახინჯო.. გიორგი-ა?ჰ?მ? მე-ადექი და გადაწექი ეხლა .! დდროოზე.. გიორგი- ......... მე-ბიჭო დროოოოოზე გიორგი-........ მე-ოოოოო და რადგან არ ამოიღო ხმა დავდე მეც თავი... გიორგის ხელი ჩემს წელზე ჰქონდა გადმოდებული.... ადავწავინე მაგრამ თითქოს ძალით ისევ მადებდა.. მერე დამეძინა.. და დილამდე არაფერი გამიგია.. როდესაც გამოვიღვიძე... თავთან ბანანის და ქოქოსის დიდი ნარევი იდო... მაშინვე დავიწყე ჭამა.. და გამოჩნდა გიორგიც- მე- ჰაა ძვირფასოო... მადლობა.! გიორგის თვალები გაუფართოვდა მაგრამ ნიზლავის თანახმად ხმა ა რუნდა ამოეღო..! მე ამაზე მეცინებოდა....!სიტყვა ყელში ჰქონდა გაჩხერილი. თუ რომელიმე დავაღღევდით ამას მაშინვე წავაგებდით.... ჭამის დროს,მოვიდა გიორგი და კოცნას მიპირებდა ამაზე იმის მაგივრად რომ ცუდი სიტყვები მეთქვა.. მე-ძვირფასო გიორგი ,ეხლა ამის თავი არ მაქვს ... ვჭამ ლამაზო და სხვა დროს.. დრო საშინლად იწელებოდა... როდის გათენდებოდა მეორე დილა ერთი სული მქონდა.. თან ვფიქრობდი რა უნდა მეთხოვა მახინჯისთვის.. ერთი უკვე მოფიქრებული მქონდა.. როდესაც ნაშუადღევს დაიძინა... ვაკვირდებოდი ჩემ თავს როგორც კი ვერ დავინახავდი ჩემთან ახლოს როგორ ცდილობს ჩემს კოცნას ცუდად ვხდებოდი... გულში რაღაც მწყდებოდა.. მინდოდა მელაპარაკა ნერვები მომეშალა.. მე ჩემს თავს დავუწყე ლაპარაკი.. მე-ნუთუ ეს სიყვარულიია? არა არა არ შეიძლება ეს მახინჯი შემიყვარდეს.. რას გავს...(დავიწყე სიცილი) უნებურად ამიტყდა სიცილი- ამაზე გიორგის გაეღვიძა ვეღარ მოითმინა და გიორგი-თამუნა,აღარ შემიძლია მეტის მოთმენა მომშორდი დაიძინე ან რაიმე ქენი ამ ჩემი ძილის დროს რომ აგიტყდება სიცილიიი და ცურაობა... ჩემს ადგილას ბევრი..! მე-ჰო რას იზამდა? გიორგი-რას და აი ამას.. წამოდგა უცებ გადამატრიალა ისე რომ ზემოდან მოექცა და დამიწყო კოცან.. მე-მომშორდიი ოოო გიორგიი არააა.! გიორგი-აიი ასე..-ჩემი მიანც გავიტანე ხომ გაკოცე.! ჩემი ხარ.! მე-მახინჯო,იდიოტო..მაინც წააგე ნიზლავი ხმა რომ ამოიღე.. მე-პირველი სურვილი..- ლოყა გამომიწიიე.,და შორიდან ისე ვსთხლიშეე.რომ ჩემი ხუთი თითი ემჩნა... გიორგი-ზედმეტი მოგდიის,.. მეტკინაა... და ლოყას იზელდა.. მე-შე შტერო..- მოწიე ლოყა.. დაგიამებს და ვაკოცე.. გიორგი-აი ესე ჯობიიია..ცოტა მოშუშდა-მესამე თხოვნა? მე-მაგაზე დავფიქრდები..-ნებისმიერ დროს შემიძლია მაგის თხოვნა ჰო? გიორგი-ჰო.. მე-ძალიანკარგი თვალი ჩავუკარი. და წამოსვლას ვაპირებდი როდესაც მომაძახა. გიორგი-რაომ მაწვალებ.!-მმაინც ჩემი გახდები იცოდე.! და ამ სიტყვებზე ჩამეცინა უნებურად..! ისე ორმ არც მინდოდა..არ ვიცი თავისთვის... | |
|
| |
| სულ კომენტარები: 0 | |