მთავარი » 2012 » სექტემბერი » 14 » ვერ გიტანდი მაგრამ შემიყვარდი[3]
17:26 ვერ გიტანდი მაგრამ შემიყვარდი[3] | |
მე-რადა ჩემი ფეხსაცმელები არ აქვთ წაღებული..(გავიცინე) გიორგი-მერე ეგ რაა.. მე-ფუ ბიჭის ლოგიკა რაა...რადა გაანძრიე ბიჭო ტვინი შეხედე რამხელა ქუსლებზეეა.. გიორგი-კარგი ჰო ვხედავ მაგით რას იზამ.. მე-რამენაირად უნდა გავარკვიოთ მარტო ეს კაცი დარაჯობს თუ არა ამ გატაცებულ ბავშვებს.. გიორგი-კარიგი მერე...?-- მე-მერე კარებთაან დავხვდებით და როცა კარს გააღებს თავში ჩავარტყამთ დდა გავიქცევით.. გიორგი-ეეეე გენიოსი ხარ.. მე-მადლობა,ისედაც ვიცოდით-როგორ გავარკვიოთ ეს არის მარტო თუ არა?? გიორგი-ეგ მე მონდდე და თვალი ჩამიკრა.. გული უდიდესი იმედით ამევსო/. მე-პირველრგიში ტანისამოსი უნდ ადავიბრუნო.. გიორგი-მაგასაც ვუზამთ რაიმეს.. კარი გაიღო.. ნიღბიანი-მართლაც აცივდა,აჰა თქვენი ტანისამოსი... არ ჩაკვდეთ აქ შარი არ მინდა..და მოგვიყარააა.. მე-დიდი მადლობა.. ნიღბიანი-რა თავაზიანი ხარ... მე თავი დავხარე.. ნიღბიანი-ბევრი ფული გაქვს? მე-და შენ ამხელა და ამდენ გატაცებულ ბავშვს როგორ პატრონობ დ დარაჯობ მარტო? ნიღბიანი-რავიცი.. და კარები დახურა.. მე- გიო ეს ვერაა თავის მატორზე ლაპარაკში რამდენი სეცდომა დაუშვა..!-ესეიგი მარტოა.. გიორგი-რა დამიძახე? მე-სახელი გიორგი-არა ისე თბილად.. მე-აუ ნეტა შენ რა.! რა დროს სიყვარულია..!გეყოს და ეგ სიტყვა სიყვარული აჰაჰაჰ არ ახსენო მაინც ვერ გიტან..! გიორგი-თავხედო. მე-მახინჯო გიორგი-გვეყოფა.. მე-გეყოს მერე.! გიორგი-ეხა როდის გააღებს კარს.. და მოვიმარჯვეთ ჩემი მაღალქუსლიანები ხელში და ავეყუდეთ ერთი ერთ მხარეს მეორე მეორე მხარსე.. ველოდებოდით კარგა ხანს მაგრამ არავინ არსად ჩანდა.. მე-დავიღალე.. გიორგი-მეც.. მე-მე აღარ შემიძლია ასე დგომა.. და დავჯექით ისევ .... გადიოდა დღეები ორი დღე გავიდა და იმ ნიღბიანს კარი არ შემოუღიია...ჰაჰ ბედი არ გინდა,მაინცდამაინც ყველაზე კარიგი გეგმა მოვიფიქრე და ეხა არ აღებს ეს ნიღბიანი გომბეშო კარს... როცა მანამდე 90-თჯერ აღებდა..ჰაჰ.. დღე დღეს ემატებოდა წყურვილი მკლავდა თორემ იქ საჭმელი გვედო.. მე-მწყურია..და პირი მშრალი გვქონდა. გიორგი-ქლიავი წამე მეტი წყლიანი ხილი მიანც არ არიის.. მე-ჰაჰ ქლიავი..მეცინება მაგ სახელზე გიორგი-რა აქ სასაცილო. მე-შე გამოქლიავებულო..ეს მახსენდდება და დავიწყე სიცილი.. გიორგი-ეჰ საწყალი ჩემი თავი შენსხელში. მე-ჰაჰ მართლა მე სწაყლაი...და უცებ-გაჩერდიი ფეხის ხმა ისმის მოდის. და ავიღეთ მღალქუსლიანები.. კარი გაიღო.. ნიღბიანი-ეე სად ხართ.. მე-აააააპ...და იმხელაზე ჩავარტყი სისხლი წამოუვიდა.. გიორგის სიცილი აუტყდა შენს ძალასო..ჩემი ჩარტყმა და ძირს დაგორებ ერთი იყო.. მე-კაი რა მაგის დროა წამოდიი.. სხვა ბავშვების კრებები ჩაკეტილები იყო და ამ ნიღბიანს გასაღებები არ ჰქონდა ... მე-დრო არ იცდის კიდე ვინმე რომ მობრუნდეს დაგვიჭერენ.. გიორგი-ჰო ჰო.. და კინწისკვრით გავვარდით გარეთ..... გავედით გარეთ და ეს იყო ადგილი სადღაცმიწისქვეშ თურმე სად ვყოფილვართ ცოტა რომ მოვშორდით ადგილს ზღვა იყო... გიორგი-აი ეხლა კი ნაღდათ დაგვერხა..! გიორგი-რა ფეხსაცმელი?
მე-რადა ჩემი ფეხსაცმელები არ აქვთ წაღებული..(გავიცინე) გიორგი-მერე ეგ რაა.. მე-ფუ ბიჭის ლოგიკა რაა...რადა გაანძრიე ბიჭო ტვინი შეხედე რამხელა ქუსლებზეეა.. გიორგი-კარგი ჰო ვხედავ მაგით რას იზამ.. მე-რამენაირად უნდა გავარკვიოთ მარტო ეს კაცი დარაჯობს თუ არა ამ გატაცებულ ბავშვებს.. გიორგი-კარიგი მერე...?-- მე-მერე კარებთაან დავხვდებით და როცა კარს გააღებს თავში ჩავარტყამთ დდა გავიქცევით.. გიორგი-ეეეე გენიოსი ხარ.. მე-მადლობა,ისედაც ვიცოდით-როგორ გავარკვიოთ ეს არის მარტო თუ არა?? გიორგი-ეგ მე მონდდე და თვალი ჩამიკრა.. გული უდიდესი იმედით ამევსო/. მე-პირველრგიში ტანისამოსი უნდ ადავიბრუნო.. გიორგი-მაგასაც ვუზამთ რაიმეს.. კარი გაიღო.. ნიღბიანი-მართლაც აცივდა,აჰა თქვენი ტანისამოსი... არ ჩაკვდეთ აქ შარი არ მინდა..და მოგვიყარააა.. მე-დიდი მადლობა.. ნიღბიანი-რა თავაზიანი ხარ... მე თავი დავხარე.. ნიღბიანი-ბევრი ფული გაქვს? მე-და შენ ამხელა და ამდენ გატაცებულ ბავშვს როგორ პატრონობ დ დარაჯობ მარტო? ნიღბიანი-რავიცი.. და კარები დახურა.. მე- გიო ეს ვერაა თავის მატორზე ლაპარაკში რამდენი სეცდომა დაუშვა..!-ესეიგი მარტოა.. გიორგი-რა დამიძახე? მე-სახელი გიორგი-არა ისე თბილად.. მე-აუ ნეტა შენ რა.! რა დროს სიყვარულია..!გეყოს და ეგ სიტყვა სიყვარული აჰაჰაჰ არ ახსენო მაინც ვერ გიტან..! გიორგი-თავხედო. მე-მახინჯო გიორგი-გვეყოფა.. მე-გეყოს მერე.! გიორგი-ეხა როდის გააღებს კარს.. და მოვიმარჯვეთ ჩემი მაღალქუსლიანები ხელში და ავეყუდეთ ერთი ერთ მხარეს მეორე მეორე მხარსე.. ველოდებოდით კარგა ხანს მაგრამ არავინ არსად ჩანდა.. მე-დავიღალე.. გიორგი-მეც.. მე-მე აღარ შემიძლია ასე დგომა.. და დავჯექით ისევ .... გადიოდა დღეები ორი დღე გავიდა და იმ ნიღბიანს კარი არ შემოუღიია...ჰაჰ ბედი არ გინდა,მაინცდამაინც ყველაზე კარიგი გეგმა მოვიფიქრე და ეხა არ აღებს ეს ნიღბიანი გომბეშო კარს... როცა მანამდე 90-თჯერ აღებდა..ჰაჰ.. დღე დღეს ემატებოდა წყურვილი მკლავდა თორემ იქ საჭმელი გვედო.. მე-მწყურია..და პირი მშრალი გვქონდა. გიორგი-ქლიავი წამე მეტი წყლიანი ხილი მიანც არ არიის.. მე-ჰაჰ ქლიავი..მეცინება მაგ სახელზე გიორგი-რა აქ სასაცილო. მე-შე გამოქლიავებულო..ეს მახსენდდება და დავიწყე სიცილი.. გიორგი-ეჰ საწყალი ჩემი თავი შენსხელში. მე-ჰაჰ მართლა მე სწაყლაი...და უცებ-გაჩერდიი ფეხის ხმა ისმის მოდის. და ავიღეთ მღალქუსლიანები.. კარი გაიღო.. ნიღბიანი-ეე სად ხართ.. მე-აააააპ...და იმხელაზე ჩავარტყი სისხლი წამოუვიდა.. გიორგის სიცილი აუტყდა შენს ძალასო..ჩემი ჩარტყმა და ძირს დაგორებ ერთი იყო.. მე-კაი რა მაგის დროა წამოდიი.. სხვა ბავშვების კრებები ჩაკეტილები იყო და ამ ნიღბიანს გასაღებები არ ჰქონდა ... მე-დრო არ იცდის კიდე ვინმე რომ მობრუნდეს დაგვიჭერენ.. გიორგი-ჰო ჰო.. და კინწისკვრით გავვარდით გარეთ..... გავედით გარეთ და ეს იყო ადგილი სადღაცმიწისქვეშ თურმე სად ვყოფილვართ ცოტა რომ მოვშორდით ადგილს ზღვა იყო... გიორგი-აი ეხლა კი ნაღდათ დაგვერხა..! მე-ჰაააუ ეს რაღა უბედურება რა კუნძულია.... გიორგი-აზრზე არ ვარ..მაგრამ ჩვენ რომ მოგვიტაცეს ბევრი არ გვიმგზავრია.. მე-ეგეც მართალია იქნებ ქალაქთან ახლოს ვართ გიორგი-ჩუუ ჩუუ ვიღაცა მოდის....და დავიმალეთ სადღაც ბუჩქებში.. ხმაც მინელდა.. მე-აქედან უნდა წავიდეთ.. გიორგი-როგორ გდააახტები ამ ზღვას? მე-აბა ისევ იქ ბრუნდები. გიორგი-წამოდიი რაიმე ტივტივა გავაკეთოთ და გადავიდეთ იქნებ... ბევრი ვიარეთ რაღაც კუნული იყო არ ვიცი რა მექნა შიში თანდათნ მეუფლებოდა... მე-გიიო ეს ხე არ გამოგვადგება..? გიორგი-იიიიჰ არ გაინძრე.. მე-რა რა რა არიიის? გიორგი-არ გაინძრე გაჩუმდი გველი.. მე-ააა გველი??-სად.? გიორგი-ზურგზე..გაჩრერდინუ ლაპარაკობ.. და ამ დროს გიორგიმ აიიღო ხელში დიდი ჯოხი და ისე დაარტყა იმ გველს რომნახევარი მე მომხვდა.. რომ დავარდა გველი ძირს ის ემოხდა რომ მე გიორგისკენ წავედი ჩასახუტებლად ინერციულად. გიორგი-როგორ მოხდა რომ ჩამეხუტე? მე-აუუ აი მითხრაიი რა ასეთ სიტუუაციაში შიყვარულზე როოგრ ლაპარაოკობ და კიდე შენ გყავს შენი გოგო.... სახელი დაგავიწყა? შეგახსენებ თათიია...და თვალი ჩავუკარი.. გიორგი-თავხედო. მე-მახინჯო-რა არ მოგეწნა სიმართლე მწარეა ჰო?? გიორგი-ეხლა მაგის დრო არ არის.. ვიშოვეთ ხეები რაღაც ფოთლები და როგორც იქნა გამოვიდა რაღაც..ზღვა წყნარი იყო რაც ძალიიან გვიწყობდა ხელს... გიორგი-თაამუნა? მე-რა. გიორგი-ამინდი ფუჭდება მე-არაა გიორგი-ღმერთმაც ქნას.. და ღმერთმა გდაგვარჩინა მივედით მეორე ნააპირთან და ფეხი რომ დავდგი იქ არაფერი იყო რაღაც კუნძლი.. ამივარდა ტირილი-რა უნდა გავაკეთოთ სახლში მინდა დაიწყევლოს ის დღე რომ იმ წვეულებაზე დავდგი ფეხი.. გიორგი მომიჯდა და მომეფერა.კარგი რა აქ ხომ არ დავრჩებით მოგვძნიან და რაღაც იქნება.. მე-ჰო??-მართლა კარგი რა.. როგორ მოგვაგნებენ? გიორგი-არ ვიცი მაგრამ მოგვაგნებენ..! მე-შემეშვი.. და წამოვედი დდი ხის ძირში... გიორგი სადღაც დაბოდიალობდა ხან ბანაბი მოჰქონდა ხან ქოქოსი.. არ ვჭამდი.. გადიოდა დღეებიი..კვირეები..უკვე სამიკვირა გავიდა რაც იქ ვიყავი... გიორგი-არ გშია.? მე-არა.! გიორგი-ნუთუ აღარმოგბეზრდა მასეთი საქციელი? ვცდილობ დაგეხმარო შიში გაგიქრო და არ მიკარებ დასიტყვასაც არ მათქმევინებ..რა გინდა ჰა? წასვლა მიდი წადი მე არ გაკავებ რაც გინდა ის ქენი.. მე-აუჰ მინდა წასვლა ეხლა თორე წავალ..! გიორგი-ნერვებს ნუ მიშლი რა..! მე-არ გიშლი.. გიორგი-მიშლიი და თან ძალიან მიშლი......ფეხზე წამოდგა და თითი მომიშვირა.. მე-ოო აბა რა გიინდა დაკარგულები ვართ.. სად ვართ არ ვიცით..რანაირად მოვიქცე? გიორგი-რა გავაკეთოთ აქედან ვერ მივდივართ სამი კვირაა უკვე,! რაღაც პატარა ნუძულია... გეყოს... გახალისდი ცოტა აბა სხვა რა უნდსა ქნა? მე-ადვილისათქმელია. გიორგი-ზუსტადა დვილია მეც შენს მდგომარეობაშჲ ვარ..ანდა შენთან საუბარს რაღა აზრი აქვს? და წავიდა... მე მივხვდი რომ სიმართლე თქვა მაინც ვერაფერს ვიზამდი... ცოტახანი ველოდე გიორგის მოვათთქო მაგრამ არ მოვიდა იქვე წყალში ცურავდა.. მე ავდექი და გიორგისთან მივედი.. მე-გიო ბოდიში.. ------------- მე-ბოდიიში ------------ მე-ოო კარგი რა გამეცი ხმა.. ------------ მე-ასეთი რა გავაკეთე გიიო.. ------------ მე-ოოოოოო! ----------- მე-ჰო კარგი ვაღიარებ რომ ცუდად მოვიქეცი შენს წინაშე...ბოდის გიხდი ამოიღე რა ხმა.! გიორგი უცებ მოვიდა და ისე უცებ მაკოცა ვერცკი გავათვითცნობირე ეს როგორ მოხდა.! | |
|
| |
| სულ კომენტარები: 0 | |