მთავარი » 2012 » აგვისტო » 27 » – ვამპირები ბრუნდებიან | ნაწილი მეოთხე | ))
08:31 – ვამპირები ბრუნდებიან | ნაწილი მეოთხე | )) | |
მარის დამამშვიდებელი მივეცი და მალევე ჩეძინა. გვერდით ოთახში გავიყავნე
და დავაწვინე. მე ეჭვი მღრღნიდა. ნუთუ აკოს ვამპირმა უკმინა. ამის
გაფიქრებაც არ მინდოდა. ამ დროს ერიკი გამოვიდა.
– ერიკ რა ხდება? აკოს რა დაემართა? – ანი სერიოზულად უნდა ვილაპარაკოთ. მარი სადაა? – დამამშვიდბელი მივეცი გვერდით ოთახში წესვს. – წამო ცოტა ხნით გარეთ. აკოსაც ჩაეძინა. ოღონდ მალე უნდა შევიდე მისი მარტო დატოვება არ შეიძლება. – რა ხდება აღარ მეტყვი? – მოკლედ აკოს ვამპირმა უკბინა. შხამი დიდი დოზით არ იყო და სასიკვდილოც არაა. ის ვამპირად გადაიქცა. ეხლა ადაპატაციის პერიოდი აქვს და მისი ადამიანებთან ყოფნა არ შეიძლება. – ანუ აკო ვამპირია? მარის რა ეშველება? – ის რაც შენ. – კი მაგრამ ეს თუ შენ არ ყოფილხარა აბა ვინ გააკეთა? – არ ვიცი წარმოდგენა არ მაქვს. უცებ ვიღაც ბიჭს მოვკარი თვალი. ძალიან სიმპატიური იყო. მზის სათვალე ეკეთა. მომღიმარი სახე ქონდა. ის ჩვენკენ მოემართებოდა. – გამარჯობა ერიკ როგორ ხარ? – აქ რას აკეთებ მაიკ? – რა იყო არ გაგეხარდა შენი ძმის დანახვა? – ეს შენი ნახელავია? – გააჩნია რაზე ამბობ? – კარგად იცი. – მერე რა მოხდა ცოტა გაგეხუმრე. პირველად ხომ არ ხდება ესე? – კი მაგრამ ხომ ვთქვით რომ ადამიანებს შევეშვებოდით, აქ რატომ დაბრუნდი გეკითხები. – კარგი რა რამდენი წელია არ მინახიხარ. მომენატრე. – ნუ მაცინებ მაიკ. –ეს შენი გოგოა? და მან ხელი ჩემკენ წამოიღო. – ხელი არ ახლო მაიკ გაფრთხილებ. ამ დროს მარის ყვირილმა მიიქცია ყურადღება, სამივე ოთახში გავჩნდით. – ფუ ამის ესღა გვაკლდა. – ანი გაეცალე აქაურობას. შენი კი იმ ბიჭს მიხედე. – არა აქ დავრჩები. – ანი წადი აქედან მე თითონ მოვალ როცა სიტუაცია დაწყნარდება. ერიკი ამას უკვე ყვირილით მეუბნებოდა. მე ძალიან მეშნოდა. მთელი ძალით იწევდა ჩენკენ აკო საკბენად. მე გავიქეცი, მანქანაში ჩავჯექი და იქაურობას გავეცალე. ნუთუ მარიც ვამპირად იქცა. არა, საყვარელი ადამიანი ურჩხულად იქცეოდა მალე. მიჭირდა ამის გაცნობიერება. ნუთუ ეს მათ დაემართა. ეს ჩემი ბრალია. თავს ვიდნაშაულებდი. სახლში მივედი და დავწექი. ჩემი დღიური ავიღე და წერა დავიწყე, უკვე გვიანი იყო, ერიკი ისევ არ ჩანდა. მე კი ველოდებოდი. ესე გაირა რამდენიმე დღემ. ბოლოს ყელში ამომივიდა ეს უაზრო ლოდინი. არ მაინტერესებდა რა მომივიდოდა. უბრალოდ მარი და აკო უნდა მენახა. მარისთნ წავედი. კარები შევაღე სიჩუმე იყო. ჯერ სამზარეულოში შვედი, ყველაფერი მილაგებული იყო, არავითარი სისხლის კვალი არ იყო. შემდეგ მარის ოთახში შევედი არც იქ არავინ იყო. მთელი სახლი ცარიელი იყო. სახლიდან გამოვედი. არ ვიცოდი სად წავსულიყავი. მანქანაში ჩავჯექი და ქუჩაში უაზროდ ხეტიალი დავიწყე. არ ვიცოდი ვის ვეძებდი ან რას. ესე მოსაღამოვდა სახლში შევედი და ლოგინზე დავემხე. ცრემლები მომდიოდა. მტკიოდა მათ გარეშე ყველაფერი. ისინი ხომ ჩემი ყველაზე ახლობელი ადამიანები იყვნენ. – ანა არ ღირს ტირილი. – აბა როგორ უნდა ვიყო იმ ამბების შემდეგ? – ისინი კარგად არიან. – შეიძლება მაგრამ მე ისინი მჭირდებიან. – ვიცი მაგრამ ეხლა მათ შენც ჭირდები. – ის მაიკი შენი ძმაა? – კი. – ეს რატომ გააკეთა? – მოსწონს ჩემი გაბრაზება. – და ვერ ხვდებარომ ამით სხვას ამწარებს? – კი მაგარმ მას ეს არ აინტერესებს. მე ხმა აღარ ამიმიღია. ერიკი ახლოს მივიდა და ჩამეხუტა. მერე ნელ ნელა ჩემ ბაგეებს შეეხო. მსიამოვნება მის გვერდით ყოფნა. თუმცა რომელ გოგოს არ ესიამოვნება ესეთ სიმპატიურ ბიჭთან ყონა. მისი ლურჯი თვალები თითქოს მუდამ სევდიანი იყო. არ მინდოდა მისთვის წარსულზე საუბარი დამეწყო რადგან ვგრძნობდი რომ ეს მას ტკივილს აყენებდა. – ანა მიყვარხარ. – რა თქვი ერიკ? – მიყვარხარ. მე არაფერი არ მითქვამს მის თვალებს უყურებდი ის კი ჩემგან პასუხს ელოდებოდა. მე კი ნელა მის ბაგეებს შევეხე. ის ჩემს ზემოდან მოექცა, ხელებს ძლიერად მიჭერდა შემდეგ ჩემს ყელს შეეხო მაგრამ მალევე შეჩერდა. მივხვდი ესე რატომაც მოიქცა. არ შეეძლო. მისთვის ხომ გემრიელი საკვები ვიყავი რომელიც შეუყვარდა. ძნელი იყო მისთვის ჩემთან სიახლოვე. – ანა მაპატიე. – არა საპატიებელი არაფერი გაქვს. – მე ჯერ უნდა მიგეჩვიო. ესე არ შემიძლია. – არც მე არ მინდა ეს. – მზად ხარ ჩემთან ურთიერთობისთვის? – კი. – კარგად დაფიქრდი ანი. ხომ იცი ვინც ვარ და ეს რას ნიშნავს? –ვიცი ერიკ და მზად ვარ. ერიკი ჩემს გვერდით დაწვა. ერთმანეთს დიდიხანს უყურებდით, რამოდენიმე საათი ესე ვიყავით. შემდეგ ადგა შუბლზე მაკოცა და წავიდა. მე მალევე ჩამეძინა. უცებ ვიგაცის შეხება ვიგრძენი ლოყაზე. ძალიან მესიამოვნა. ნაცნობი სუნი იყო. ეს ერიკი არ იყო. | |
|
| |
| სულ კომენტარები: 0 | |