მთავარი » 2012 » აგვისტო » 27 » – ვამპირები ბრუნდებიან | ნაწილი მეექვსე | ))
08:36 – ვამპირები ბრუნდებიან | ნაწილი მეექვსე | )) | |
სახეზე ცივი
ხელები მეალერსებოდა. მსიამოვნებდა და მეც არაფერს ვეუბნებოდი. ეს ლაბათ
ერიკი იყო. გაუნძრევლად ვიწექი და ვტკებოდი ამ წუთებით. უცებ თვალები
გავახილე. მინოდა მისი ლურჯი თალები დამენახა. უცებ შიშსგან გავქვავდი. ეს
ნიკი იყო. – ხომ არ შეგეშინდა პრინცესა? – აქ რა გინდა? – შენი ნახვა მინდოდა. – რატომ? – მადისაღმძვრელი სუნი გაქვს. – შენ გულისამრევი. – ესეთი უფრო სექსუალური ხარ. – გაეთრიე აქედან. – რომ არა? – ინანებ. –ვითომ? – ხელი არ დამაკრო. – მემუქრები? – როგორც გინდა ისე მიიღე. – ვითომ რატო? – ერიკს ვეტყვი. – მართლა? როგორ შემაშინეეე. მიდი უთხარი. გინდა დაუძახებ. ერიიიიკ,ერიიიიიკ სად ხარ? რაღაც ხმა არ ისმის. – მოკეტე. – კარგი ერთი. – ნუ მეხები ღორო. – მართლა. – გული მერევა შენზე. – რა იყო არ გსიამოვნებს ჩემი კოცნა? მითხარი მიდი. როგორ გკოცნის მითხარი. მიდი რატომ გაჩუმდი. ძალიან გიყვარს არა? – ხელი გამიშვი. –
არა. ამ დროს ერიკი მოვიდა. ერთ წამში ერთმანეთშ მხეცებივით დაერიენ.
ერთმანეთს დაუნდობლად ურტყავდნენ. მთელი ოთახი სანაგვეს დაამსგავსეს.
ყველაფერი დალეწეს. ნიკი გაუჩინარდა ერიკი კი ეგრევე ჩემთან მოვიდა. – როგორ ხარ? –არამიშავს. – რაიმე დაგიშავა? – არა ყველაფერი კარგადაა. – დარწმუნებული ხარ? – კი. ამას უკვე ტირილით ვეუბნებოდი. – მოდი ჩემთან. ერიკი ჩამეხუტა. – მაატიე რომ დაგტოვე. არ უნდა წავსულიყავი. – არაუშავს. – გთხოვ ნუ ტირი. ყველაფერი კარგად იქნება. – მეშინია. – მე შენს გვერდით ვარ. –
ვიცი. ის ჩემს ტუჩებს ნელ ნელა შეეხო მერე თავისკენ მიმიზიდა. უკვე თავის
გაკონტროლება მიჭირდა. მალე მისმა ტუჩებმა ყელზე გადაინაცვლეს. არ მინდოდა
ეს წუთები დასრულებულიყო. როგორი ბედნიერი ვიყავი. მაგიჟებდა მისი ცივი
სხეული. ესე იფრო კიდევ მიზიდავდა. ესე გავიდა რამდენიმე საათი. მე ერიკის
მკერზე მედო თავი, ის კი როგორც ყოველთვის ჩემს თმებს ეთმაშებოდა. – ნანობ? – არა ერიკ. – კარგია. – იცი მგონი მიყვარხარ. – მგონი არა. შენ ნამდვილად გიყვარვარ. – შენ რა იცი? – გეტყობა. – ესე ძალიან? – არა სულელო უბრალოდ ვგრძნობ. ამაზე ორივეს გაგვეღიმა. მალე კლარასთან წავედით. ყველაფერი მოუყევით. მან ამოიხვნეშა. – როგორც ჩანს უსიამოვნებები გველოდება. – ალბათ. – ჭკუა უნდა ვასწავლოთ. – როგორ? – არ ვიცი მაგრამ უკვე ზედმეტი მოსდის. – იცი რატომაც. ალბათ იტანჯება რაც წარსულში ჩაიდინა იმის გამო. – ემას სიკვდილს გულისხმობ? – ხო. მე მათ საუბარს ყურს უგდებდი და თანდათან ვხვდებოდი თურამდენად საშიში ტიპი იყო. – ეი ლამაზო მოხვედი? – ხო მაიკ. – ოჰო, უფრო გათმამებულხარ. – და შენ რა იცი? – სახეზე გეტყობა. – მასე შენც კი გაქვს იდიოტის გამომეტყველება მაგრამ იდიოტი ხარ? – არც ენა გქონია პატარა. კიდევ ვერ მპატიობ ხო? – შენი აზრით? –
კარგი რა. მე მაიკის მწარებით ვტკბებოდი აი კლარა და ერიკი კი ისევ ნიკიზე
ბჭობდნენ. მაიკი ყველანაირად ცდილობდა პასუხი არ ჩავარდნოდა თუმცა უნდა
ვაღიარო რომ ზოგჯერ მეც მჯობდა. ბოლოდ ერიკი და კლარა შემოგვიბრუნდნენ.
ერიკი მარის და აკოს ურეკავდა და მოსვლას თხოვდა. ათი წუთიცარ გასულა რომ
აქ იყვნენ. ბოლოს ერიკმა ამოიღო ხმა და დაიწყო: – ალბათ თითოეულმა
ჩვენგანმა იცის ნიკი რა საშიშია ყოველი ჩვენგანისათვის. განსაკუთრებით კი
ანასათვის. ესე რომ მე და კლარამ გეგმა შევიმუშავეთ. თუ როგორ უნდა
მოვიშროთ თავიდან. უკვე ყოველგვარ საზღვრებს ცდება მისი საქციელი. მის
გაქრობაშ კი მთავარი როლი ანამ უნდა ითამაშოს. მისი საშუალებით კი ჩვენ
ერიკს დავიჭერთ. – კი მაგრამ მე სატყუარა უნდა ვიყო? – ესე გამოდის ლამაზო. თუ სიცოცხლე გინდა ამ გეგმაზე უარი არ უნდა თქვა. – მართალს ამბობს ანა მაიკი. სხვა გზა ნამდვილად არ გვაქვს. – კი მაგრამ ხომ შეიძლება მომკლას. –
დაწყნარდი შენ ვერაფერს დაგიშავებს. უბრალოდ თამაშში უნდა აყვე. მე იმ
წამსვე შიშმა შემიპყრო. რომ მიმხვდარიყო. არა ამაზე ფიქრის დრო ნამდვიალად
არ იყო. ჯობდა ერიკისათვის მომესმინა და მის გეგმას გავცნობოდი მერე კი
საქმეზე გადავსულყავით. რადგან არცეთი წუთის დაკარგვა არ შეიძლებოდა....
| |
|
| |
| სულ კომენტარები: 0 | |