მთავარი » 2012 » აგვისტო » 26 » უნებლიედ შემიყვარდი[6]
00:00 უნებლიედ შემიყვარდი[6] | |
-დეე , ბოდიში ორი დღე ვერ მოვიცალე და ამიტომ გადავწყვიტე რომ ეხლა მოვსულიყავი, ბოდიში ყვავილები არ მომიტანია ან სად უნდა მენახა, ხვალ რომ მოვალ მოგიტან, დე იცი როგორ მენატრებიი, ძალიან მჭირდება შენი რჩევა, ცოტახანი დავდუმდი ცრემლები მომდოდა , მაგრამ ძალა მოვიკრიბე და გავაგრძელე- დე მამა კარგადარის დღეს ველაპარაკებოდი, იცი დეე კრიმინალს წავაწყდი, და ძალიან მეშინია მისი, მეშინია რომ მომკლავს, როგორც გიგა მოკლა ისე, დეე მინდა რომ გავექცე , მაგრამ არ გამომდიის , დე მიშველე რა, მითხარი რამე, გთხოვვ ადექიი, გთხოვ გაახილე თვალები, გთხოვ მირჩიეე,,, როგორ მაკლია შენი სითბო, მე პატარაობიდანვე მაკლდა, ვერ გავხდი შენთან ერთად ბედნიერი, რატომ არ იღვიძებ დეე , რატომ წევხარ გაყინულ მიწაში, აქ ხომ სიცივეა , შეგცივდება, დედიი, მენატრებიდ დედიი, რატომ დამტოვეე,, არ შეგეცოდეე, მე ხომ ძალიან მიყვარდი,,, კიარ ვლაპარაკობდი , ვკიოდიი, ვყვიროდი, ვწიოდიი, არავინ იყო ჩემი მშველელი , მაგრამ უკნიდან ხელების შეხება ვიგრძენი , გავხედე და ნიკა იყო , მან ნაზად მომწმინდა ცრემლები და შემდეგ მითხრა :
- ნუ გეშინიაა, წამოდი სახლში მიგაცილებ, ასლსაც დაგიტოვებ და როგორცკი სკოლა დამთავრდება გავქრები შენი ცხოვრებდან - კარგი თუ ამას იზამ, მართლა ბედნიერი ვიქნები,,, - შენი ბედნიერებისთვის ყველაფერს ვიზავ სახლამდე მიმაცილა,,, ასლიც მომცაა,,, მეც ავედი სახლში გამოვიცვალე და დავწექი, როგორცკი დავწექი , მაშინვე ჩამეძინა... დილით შვიდ საათზე გამეღვიძა ,,, როგორცკი ავდექი სასწრაფოდ შევედი აბანოში და დავიბანე,,, გადავწყვიტე რაც მოხდა ყვდელაფერი დამევიწყებინა თან ნიკაც დამპირდა რომ აღარასდროს მომეკარებოდა ,,, და გაქრებოდა ჩემი ცხოვრებიდან,,, ვცდილობდი დამევიწყებინა,,, მე ის მძულდა,,, მაართლა მძულდაა,,, და ძალიან მეშინოდა მისი ,,, გამოვედი და ძალიან დახეხილი ჯინსები ჩავიცვი ,,, რომელიც კოჭებთან აკეცილი იყო ,,, შავი კედები და შავი ცალ მხარზე გადმოგდებული გრძელი ზედა ჩავიცვი , რომელსაც ზედ დიდი წითელი გული ეხატა,,, და წითელი ჩანთა ავიღე,,, ვისაუზმე და ლიზას დავურეკე : - ლიიზზ,, როგორ ხარ? - კარგადდ მარიიაა :* შენნ ? - ჰო მეც,, ანუ გამოდი მოვდივარ - როგორ იქნაა ასე ადრე? - რავიცი აბა ჩემდა გასაკვირადაც გამეღვიძა ადრე და ავდექი მეც - აჰამ კარგი მზად ვარ გამოდი - მოვდივარ , გაკოცე - მეც გავუთიშე ტელეც და აიპოდიც ჩავაგდე ჩანთაში , კარები ჩავკეტე და ლიზასენ გავეშურე, თან გადავწყვიტე რომ ლიზასთვის მომხდარზე არაფერი მეთქვა, როგორც იქნა მივუახლოვდი ლიზას ბინას, ის ქვევით იდსგა და მელოდებოდა: - აბა წავედით ცხოვრე? - კიი სიხარულო - აჰამმ,, აბა რა ხდება მეტი ? თან მივდიოდით - რავიცი ქალბატონო, სად ბრძანდებოდი ერთი შენ გუშინ, ერთი არ დაგირეკავს - არსად დედას სასაფლაოზე ვიყავი და , როცა მივედი ძალიან დაღლილი ვიყავი და ამიტომ დავწექი და დავიძინე - აჰამ გასაგებია :* ზაფხულში სად წავიდეთ? - მე მაქვს ერთი იდეა - აბა თქვი - სადმე წავიდეთ ერთად, სადმე კიარა ბათუმში ჩემ სახლში ,,, თან ზაფხულისთვის გამოვაგზავნინებ მამას ფულს და ძალიან მაგრა გავერთობით,,, - ვაუუ,, მარია როდის მდერე შენ ესეეთი ? - კაი რა:დ კარგად ვსწავლობ ამ ნასწავლს ვინ გამომიღებს თავიდან, უკვე ჩემი დროა - საღოლ რა აი ასეთი მიყვარხარ - მეეეცცც , ჩემი ლამაზი - შენ ჩემი ამ ლაპარაკში სკოლასაც მივუახლოვდით, შესვლისთანავე ნიკას მოვკარი თვალი ის ვიღაც გოგოს კოცნიდა , თითქოს არაფერი ისე გავატარე, და ძალიან მიხაროდა რომ მან თავი დამანება, კლასში ავედით,,, დამრიგებელი კლასში დაგვხვდა პირველი მისი გაკვეთილი გვქონდა, როცა შევედით მასწავლებელს მივესალმეთ: - გამარჯობა ლიკა მას, როგორ ხართ? - კარგად მარია შენ ? - მეც კარგად ამასობაში ზარიც დაირეკა, და ლიკა მასწავლებელმაც დაიწყო ის საკმაოდ ახალგაზრდა ქალბატონი იყო, თბილი და მხიარული : - აბა ბავშვებო, სხვების მსგავსად არ ვაპირებ გაკვეთილები ჩავატარო, შეგიძლიათ თავისუფლად იუპთ ოღონდ მე მომეცით უფლება რომ მშვდად გამოვიყვანო ნიშნები ,, რათქმაუნდა საბოლოო არა...ჩვენც ერთად შევიკრიბეთ და გადავწყვიტეთ წვეულებაზე გველაპარაკა , ბევრი ვილაპარაკეთ ასე გაგრძელდა ყველა გაკვეთილი, და სკოლის დღეც მიიწურა ,,, დამთავრებისთანავე წავედი დედას სასაფლაოზე და ყვავილები ავუტანე ასე გაავიდა დღეები და დადგა სკლის ბოლო დღე ,,, ბავშვებს გადაწყვეტილი გვქონდა ხუთი დღით რაჭაში წავსულიყავით პარალელურ კლასთან ეერთად , დილით ადრე ავდექი ჩანთა ჩავალაგე ,,, ორი ჯინსის მოკლე შორტები და სამი ჯინსის შარვლები ჩავაწყე , მაისურებიც ჩავდევი, საჭირო ნივთებიც ჩავალაგე, ჩემი ლეპტოპი და აიპოდიც ჩავდე , მოვემზადე და ლიზას ვაუარე : - აბა ლიიზზ დრას შვრები ? - შენ დგელოდებოდი - აჰამმ , წამო წავიდეთ ოღონდ ტაქსით ამხელა ჩანთებს ხო ვერ წავიღებთ ჩვენით - ჰომ მართალი ხარ,,, ტაქსი გავაჩერეთ და სკოლაში წავედით , სკოლაში ერთი ძალიან დიდი ავტობუსი იდგა ჩვენი კლასელებიც მანდ იყვნენ და პარალელური კლასიც როცა ბავშვებში ნიკა დავინახე ცუდად გავხდი, ალბათ მიხვდით ის იმ კლასში სწავლობდა , რომელთანაც ერთად მივდიოდით, შიშის გრძნობამ ამიტაცა მთელი ხუთი დღე ის ჩემ გვერდით იქნებოდა, მაგრამ უნდა ამეტანა, სხვა გზა არ იყო, ბავშვებთან მივედით და მივესალმეთ: - ბავშვებო როგორ ხართ? _ ვცდილობდი რომ მხიარული ვყოფილიყავი - აბა როგორ ხასიათზე ხართ ? - მარია რა ლამაზი ხარ,,, ძალიან კარგ ხასიათზე ვართ და გატყობ შენც , რა მაგარია ხუთი დღე რაჭაში ყველა ერთად - აჰამმ,,, მადლობა ნინიი შდენც ძალიან ლამაზი ხარ - გამაწითლე ;დ - ვაიმე არიქა, აღარ შეგაქებ :დ - მწარევ :დ - სად ნახეე აქ ჩემი სიმწარე ? - კაი ხო ვსიო,,, მასწავლებელიც მოვიდა და ავტობუსში ჩავსხედით, გვერძე ლიზა მეჯდა , მანაც და მეც ავიღეთ აიპოდები და მუსიკებს ვუსმენდით , თან ვფიქრობდი როგორი ძნელი ხუთი დღე მელოდა წინ , მაგრამ ინტერესებით სავსე და ძალიან მხირულიც ამ ფიქრებში ჩამეძინა | |
|
| |
| სულ კომენტარები: 0 | |