მთავარი » 2012 » აგვისტო » 26 » უნებლიედ შემიყვარდი [10]
00:04 უნებლიედ შემიყვარდი [10] | |
- წადი თავი დამანებე , წადი დამტოვე, მომშორდი , გაეთრიე, არაადამიანი ხარ , ადამიანის ნასახი არ გაგაჩნია, ის უბრალოდ ჩუმად გატირალდა და წავიდა , მე კი აქ დავრჩი, ვტიროდიი, ვბღაოდი, ბედს შევეგუე , ვიცოდი რომ მომკლავდა ვიღაც ან რაღაც , გადავწყვიტე რომ მეყვირა ბოლო ხმაზე მეყვირა:
- სდიკვდილო გიხაროდეს შენთან მოვდივარმ დამარცხებული მოვდივარ, შენ გაიმარჯვე, დამამარცხე, გიხაროდსეს მე შენთან მოვდივარ, ვბღაოდი , ვტიროდი, ვქვითინებდი ამ დროს ვიღაცამ ხელში ამიყვანა და რომელიღაც მიმართულებით წამიყვანა : - შენ? - დამშვიდდი - რა გინდა ? - შენი გადარჩენა - ახხ )) ეხლა გაგახსენდა რომ ვიღაც აქ დატოვე? - ვიღაც არა -აბა ვინ ? არარაობა? -არც ეგ, სხვათაშორის მე შენნაერი არ ვარ, ადამიანს ისეთს ვერ გავუკეთებ რასაც შენ უკეთებ -აჰჰ მე ბოდიში , შენ ხომ კრიმინალი ხარ , შენ ხომ სიყვარული არ შეგიძლია - კრიმინალი რომ ვიყო აქ დაგტოვებდი , და ასე ხელში არ აგიყვანდი და არ წაგიყვანდი ბავშვებთან -კარგი რა ნუ მაცინებ, არ გინდა რომ რამე დაგბრალდეს -ხო მრთალი ხარ, მაგრამ ამაზე რას იტყვი _ადგა და მაკოცა, მეც ტუჩზე ვუკბინე და უცებვე მომშორდა : -რას შვები დებილი ხარ გოგო ? ვაიმე ტუჩი -რას მკოცნიდი, კარგი შეყვარებულივით ბოდიში კარგი ქმარივით რომ დაეწაფე ჩემს ბაგეებს , აწი მიხვდები ვის უნდა აკოცო _ დავინახე ტუჩიდან სისხლი მოდიოდა, საერთოდ არ შემცოდებია, იდიოტი ისწავლის როგორ უნდა მოექცეს გოგოს, კრეტინი სულელი. - სულელი ხარ სულელი , დაგტოებ აქ და წამოდი შენით -არ გაბედო და აქ არ დამსვა თორემ დდაგახრჩობ - დამახრჩობ,, გამაცინე _და გულიანადს გადაიხარხარა - მოდი ერთი დამახრჩვე , მოდი ხელოდები - მოიცა მივიდეთ ბავშვებთან და კარავში დაგახრჩობ -აჰჰ :დ მასულელებ შენი ჭკუით? -არა რატომ? შენ მიმიყვან და მე დაგახრჩობ რას ხედავ ამაში ცუდს? - კარგი არაფერიი , ანუ შევთანხმდიით? - რაზე? -რაზე და თუ საერთოდ ვერაფერი ვერ მავნე , მთელი დარჩენილი დღეები ჩემთან ერთად იქნები - და მერე გაქრები ჩემი ცხოვრებიდან მოსულა? - მოსულლაა ცოტახანი ვდუმდით შემდეგ სიჩუმე ნიკამ დაარღვიაა : -მარიაა -ჰოო -ასე ძალიან გინდა შენი ცხოვრებიდან რომ გავქრეე? ცოტახანი გავჩერდი , ჩავფიქრდი და შემდეგ ვუპასუხე -რატომღაც ჰოო -რატომ ? -არვიცი, უბრალოდ შენი ძალიან მეშინია, და გთხოვ მეტს ნურაფერს მეტყვი -როგორც შენ გინდა, მძიმედ ამოიოხრა , მალევე მივედით ბავშვებთან, ფეხი დამიმუშავეს როგორც მათ შეეძლო და სიარულიც შემელო, მე კი ცოტახანი კარავში ვიწექი ბავშვებმა დაიჩემეს არ ადგე დღეს იწექი იწექიო და 60 ბავშვზე წინააღმდეგობა რომ გამეწია ალბათ ჩამქოლავდნენ :დ სულ დაავიწყდებოდათ რაც მქონდა დამრთული და ამიტომ დავეტიო ჩემს კარავში, ცოტახანში ნიკა შემოვიდა ღიმილით გვერდით მომიჯდა და მეუბნება : -აბა დანაპირები შემისრულე -დღეს არ გამოვა არ მაქვს ძალა -თორე ისე ხომ გაქვს რა -ეე ნუ დამცინი შენ - კიარ დაგცინი სიმართლეს გეუბნები :დ -ფუუ კრედტინო -მადლობთ -სულეელო -აუ ესე ხშირად ნუ იძახი ხოლმე შენს სახელს -ვერ გადამირჩები, დაგახრჩობ - ვაიმეე არ იქაა , არ დამახრჩოო, მეშინიაა ,, მარია გეყოო არ გეცოდები, ხარხარებდა ნიკა, ვაიმე რა საყვარელი იყო, რა ლამაზი ღიმილი ჰქონდაა, - მასე ხომ ? -ხოო, არ ჩერდებოდა ის, ავდექი და მუცელზე დავაჯექი, -ვაიმე მარია ესე არ ა შენ უნდა დაგეხრჩე, აუუ სუნთქვა მიჭირს ვაიმეე ვკვდებიი, _ მე კიდე არ ვჩერდებოდი, მან უცებ ყვირილი და მოძრაობა შეწყვიტა , მე კიდე ძალიან შემეშინდა, გვერდით გადმოვედი და ნიკას ვეუბნებოდი : - ნიკაა, გეყოს ნუ მაშინებ, ადექი მიდი, - ... - ნიიკკაა, ვაიმეე რაღავქნაა , ყური ცხვირთან ახლოს მივუწიე რომ გამეგო სუნთქავდდა თუ არა მაგრამ არ სუნთქავდა , მერე სახეზე შევხედე სადმე ხომ არ ეღიმება მეთქი უკვე ცრემლები მდიოდა , უნდა ავმდგარიყავი ისე შემაჩერა და მისკენ მიმიზიდა , კოცნა დააპირა , მაგრამ შევაჩერე ... | |
|
| |
| სულ კომენტარები: 0 | |