მთავარი » 2012 » აგვისტო » 25 » უნებლიედ შემიყვარდი
23:53 უნებლიედ შემიყვარდი | |
მე ერთი უბრალო მეოცნებე გოგონა ვარ . მქვია ანა-მარია და ვცხოვრობ თბილისში სრულიად მარტო. დედა ავტოკატასტროფაში დამეღუპა როცა ხუთი წლის ვიყავი და ბებია მზრდიდა , ბებია კი უკვე ორი წელია რაც გარდაიცვალა , მას შემდეგ მამა იტალიაში წავდიდა სამუშაოდ რათა არაფერი მომკლებოდა , მართლაც არაფერი მაკლია გარდა მისი სითბოსი. მე კი 17 წლის, მაღალი, ქერა თმებით , ნაცრისფერი თვალებითა და სქელი ტუჩებით, მეოცნებე და მხიარული გოგონა ვარ . ერთადერთი ოცნება მაქვს ჩემი სწავლით მამას გული გავუხარო. მყავს ერთადეერთი დაქალი სახელად ლიზი მან ჩემი ყოველი მხიარული და სევდიანიი დღე იცის .დღედაღამე წიგნებში ვარ ჩაფლული და ყველანაერ გართობას ვაკლდები , რათა ჩემი ოცნება ავიხდინო . ყოველი დღე ჩვეულებრივად იწყება ადრე გაღვიძება , შხაპი, ლიზისთან გავლა და სკოლაში წასვლა, სკოლაში ყველაზე წარჩინებული მოსწავლე ვარ, უამრავი მედალი მაქვს მიღებული უამრავი სიგელი უამრავი ჯილდო , მოკლედ სკოლა ჩემით ამაყობს, დღესაც ადრე ავდექი, შხაპი მივიღე, კარადა გამოვაღე და ღია ოდნავ დახეხილი ჯინსები ჩავიცვი და თეთრი ვარდისფერი წარწერით Dreams Come True მაისური , ფეხზე კიდე თეთრი ოლ სთარების კედები ჩავიცვი , ჩანთა ავიღე და ლიზისკენ გავექანე, ის ქვევით დამხვდა და მიცდია:
- როგორახარ ლიზიი - კარგად მარია შენ ? ვინც მიცნობდა ყველა შემოკლებით ასე მეძახდა - როგორც ყოველთვის - ისადა მარია შენ სკოლის ბოლო დღეს არ მოდიხარ რესტორანში მთელი კლასი მიდის - აუ ხო იცი ლიიზ სასწავლი მაქვს... - სუ სწავლა სწავლა სწავლა. კარგი რა მარია მიხედე შენს თავსაც ხომ ხედავ არაჩვეულებრივი მოსწავლე ხარ, ყველა ამაყობს შენით მათ შორის მეც, და ერთხელ მაინც არ უნდა გაერთო ჩვენთან ერთად? - ხო კარგი მოვდივარ მეც - აუ იცი რა მაგარიაა 1 კვირაში მთავრდება სკოლა და 8 საათზე ვიკრიბებით არა მარტო ჩვენ პარალელური კლასებიც იქნება, აუ რა კარგი ბიჭები ჰყავთ იცი ? - კაი რა რა მოგწონს მაგათში ? - ოხ შენ რა განაღვლებს ყველა გარს გახვევია , იმდენი ბიჭი გეხვეწება რომ... - სუ არ მაინტერესებს ისინი შემიძლია ყველა დაგითმო - მოხარული ვიქნებოდი, მაგრამ მათ მხოლოდ შენ აინტერესებთ , ასე ლამარაკ-ლაპარაკშიც სკოლამდე მივაღწიეთ სკოლაში შევედით თუარა უამრავი ბიჭები მოგვცვივდნენ მე და ლიზას , მაგრამ ერთი ბიჭი ყველასგან მოშორებით იდგა და თითქოს ვერც გვამჩმევდა , ლიზაც ძალიან ლამაზი გოგო იყო და ძალიან ბევრსაც მოსწონდა , მაგრამ ამისდა მიუხედავად მაინც წუწუნებდა , ხოდა რას გეუბნებოდით ის ბიჭი თითქოს ვერც მამჩნევდა , ძალიან გამაღიძიანა მისმა უყურადღებობამ მე ხომ სკოლაში ყურადღებას ვიყავი შეჩვეული, ძალიან გავღიზიანდი არ ვიმჩნევდი, მაგრამ ნერვები ყირაზე მედგა . გაკვეთილებმა რაღაც უინტერესოდ ჩაიარა, როცა სკოლიდან გამოვდიოდი ვიღაცას შევეჯახე და ... | |
|
| |
| სულ კომენტარები: 0 | |