მთავარი » 2012 » აგვისტო » 25 » როცა სიოცხლე გტოვებს[2]
20:33 როცა სიოცხლე გტოვებს[2] | |
ანა სულ ტან დაყვებოდა ლუსის და ახსენებდა რომ იმ ბიჭმა შემოხედა და თვალები გაუბრწყინდა მაგრამ ლუსი ცინიკური ღიმილით უღიმოდა და ანაც ჩუმდებოდა...გაკვეთილები დიდი ხანი გრძელდებოდა რადგან წლის ბოლო იყო დამატებითი გაკვეთილებიც ჩაატარეს ასე რომ როცა ლუსი კოლეჯიდან გამოვიდა სიბნელე იყო ლამპიონებიც არ ენთო და მაინც შეეშინდა ანას დაემშვიდობა და სახლისკენ ჩქარი ნაბიჯებიტ წავიდაწავიდა..მიდიიოდა და ჩაფიქრებული იყო როცა იგრძნო რომ ვირაც არა ვირაცეები უკან მოყვებოოდნენ ამ ეჭვის გასაარვებლად გადაწყვიტა გზა გადაეჭრა და სხვა მხარეს გადასულიყო თუმცა პირიქით მოხდა იმატმაც გადმოწრეს გზა და უკან მოყვებოდნენ 9 იქნებოდნენ ლუსი ძალიან შეშინდა ახლა უკვე მირბოდა ისინიც გამოეკიდნენ და ყვიროოდნეეეენ
-ეეეეე,ლამაზო საით გაგიწევიააა?? უცებ ვირაცამ ლუსის ხელი სტაცა და ჩიხში შეიყვანა პირზე ხელი ააფარა რომ არ ეყვირა უთხრა -ხელს იმ პირობით გაგიშვებ თუ არ იკივლებ -ასე შენთვის უკეთესი იქნებაოო -ლუსიმაც იფიქრა ასე ჯობიაოო..და თანხმობის ნიშნად ტავი დაუქნია ნელა მოხსნა პირიდან ხელი და ნელა და ნაზად შეაბრუნა თავისკენ ბნელოდა მაგრამ ლუსიმ კარგად გაარჩია ვინც იყოოო და უცებ გაეღიმა ეს ის ბიჭი იყო ლუკა მაგრამ ლუსიმ თავი ამაყად დაიჩირა მადლობა გადაუხადა და წასვლა დააპირა გაგაცილებ -იყოს არ მჭირდება -აბა რააა დაგავიწყდა წეხან რა მოგივიდა? -იცი რა არ ვიტყოდი უარს გაცილებაზეე ლუკამ ერტი კარგად გაიციინა და ლუსის სახლიკენ ორივენი გზას დაადგნენ გზაში ლაპარაკობდნენ თავიანტ ამბებს უყვებოდნენ ერთმანეთს და როგორც იქნა მივიდნენ ლუსის სახლამდე -მოცილებისტვის მადლობა -არაფრის -კარგი კარგად იყავი უნდა დავისვენო ტორემ ძალიან ვარ გადაღლილი -ლუსი -რა იყო? ლუკა მივარდა და აკოცა ლუსიმ წინააღმდეგობა გააუწიია უურტყამდა და მოიშორა თავიდან ლუკაs ერთი კარგი სილაც უტავაზა -ეს რატომ გააკეთეე??Sენ შენ შენ არ გქონდა ამის უფლება -მაპატიე მაგრამ თავი ვეღარ შევიკავე - ტავი ვერ შეიკავე??მოიცა რამდენჯერაც თავს ვერ შეიკავებ იმდენჯერ უნდა მაკოცოო?? -მაპატიიე მართლა ძალიან გტხოვ მაპატიე -წადი და ამაზე ხვალ დაგელაპარაკები -ლუსი -ახლა რაღა იყოო??წადი თქო ხომ გიტხარი? -წავალ...ტკბილი სიზმრები -შენც.ახლა წადი ლუსი პასუხს აღარ დალოდებია ისე ავიდა სახლში სწრაფად სევიდა საწოლ ოტახში და იმწამსვე დაეძინა როგორც კი დაწვა ასუაღამეს კი ტელეფონის ხმამ გააღვიძა უცხო ნომერი იყო აირო და დიდი ტკივილი იგრძნო გაოგნება ტკივილი ყველაფერი ერთმანეთში აერია კიოდა ყვიროდა მაგრამ ვერავინ შველოდა არ იცოდა რა ექნა შეიძლება მომკვდარიყოო გულზე იმხელა ლოდი დააწვააა ცოტაც და სუნთქვას შეწყვეტტდა იციტ რა მოხდა??? ტიროდა ტკიოდა...ხვდებოდა რომ ამ წამს მის ცხოვრებაში ყველაზე მტკივნეული ამბავი გაიგო ერთადერათი ვინც ამ ქვეყნად შერცენოდა ის აღარ იყო არა მას უბრალოდ ვინმე კი არ მოუკვდა მოუკვდა დედა რომელმაც გაზარდა რომელმაც ასწავლა სიარული ლაპარაკი რომელმაც ძალღონე არ დაიშურა რომ შიმშილით არ მოეკლა თავისი შვილი ადამიანი რომელმაც ყველანაირი გაწირვების მიუხედავად შვიზე უარი არ თქვა და მარტო არ მიუტოვებია ეს იყო საკმარისი მიზეზი იმისატვის რომ ლუსია ცუდად გამხდარიყო..და გული წასვლოდა არ იცოდა რა ექნა მაგრამ ხვდებოდა ტკივილისგან მოკვდებოდა თუ ვინმეს არ გაუზიარებდა ამ საშინელ ამბავს და ვის გაუზიარებდა თუ არა ანას?იმწუტასვე დაურეკააა ხელის კანკალით და ღმერთს თხოვდა ანას აეღო ტელეფონი და საბედნიეროტ აიღო -ლუსია ასე გვიან რატომ რეკავ რამე მოხდა? -ანა ააააა ნნნნნ აააააააა ანა ანა სასწრაფოოდ მოდი ჩემთან გევედრები მოდიი თორემ შეიძლება ხვალ მკვდარი მიპოვოო -რააააა ლუსი ეხლავე წამოოვალ გევედრები დამშვიდდი მეტყვი რა მოხდააა???ლუსი ლუსიიიიიიი ანამ იმ წამსვე ჩაიცვა დედას და მამასტვის მიზეზები არ უთქვამს რადგან თვითონაც არ იცოდა რა ხდებოოდაა მამამისმა წაიყვანა ლუსიასთან და იქ დატოვააააა....ცოტახანში კარზე ზარი გაისმა ლუსია წამოდგა მაგრამ უცეეეეეებ.... ანა ისევ კარზე ზარს აძლევდა მაგრამ არავინ არ აღებდა მერე აკაკუნებდა ბოლოს აბრახუუნებდა დააა უცებ იფიქრა რომ ლუსია უბრალოდ გაეხუმრა ეჭვი დაებადა იმაზე რომ ლუსიას არასოდეს უყვარდა ასეთი ხუმრობა მაგრამ სხვა გზა არ ქონდა უნდა დაეჯერებინა სახლში დაბრუნდა და მომავალი დღისტვის მოემზადა დილას ადრე ადგა ჩაიცვა ისაუზმა და კოლეჯში წავიდა მაგრამ გაოცებული დარჩა ლუსია იქ არ იყო ანერვიულდა ერთი სული ქონდა როდის დამტავრდებოდა გაკვეთილები რომ ისევ მასთან წასულიყო...ლუსიას გაცდენა და ანას ნერვიულობა ერთ ვინმესაც არ გამოპარვია ეს ლუკა იყო ინერვიულაა იფიქრა რომ მისმა გუშინდელმა საქციელმა ლუსია გააღიზიანა და ამიტომ არ მოვიდა და გადაწყვიტა ანას დალაპარაკებოდა -ანა ხო??? -კი ანააა..შენ ლუკა -ანა მომისმინე შენი მეგობარი ლუსია რატომ არ მოვიდა? -იცი რა მეც არ ვიცი რა ხდება მაგრამ მგონია რომ კარგი არაფერი -ეს როგორ? -იცი რა მემგონი ისე კარგად კი არა საერთოდ არ გიცნობტ რომ ეს მოგიყვე -ძალიან გთხოვ გუშინ მე მივაცილე სახლამდე და ძალიან გთოვ მითხარი -კარგი..გუშინ ღამის სამის ნახევარზე დამირეკა ნამტირალევი ხმა ქონდა ტიროდა ისე რომ ამაფორიაქა მითხრა თუ არ მოხვალ შეიძლება მკვდარი დაგვხდეოოო მივედი მაგრამ არ დამხვდა ვაკაკუნე ვაბრახუუნე კარებზე მაგრამ არავინ გამიღო არ ვიცი რა ვქნა კოლეჯის შემდეგ კიდევ გავუვლი მაგრამ არ ვიცი ძალიან ვნერვიულობ ასეთი ხუმრობა არ იციის.. -მეც აუცილებლად წამოვალ -არა მgონია ეს მიზანშეწონილი იყოs -ძალიან გთხოოვ უნდა წამოვიდე ან შენთან ერთად ან შენს გარეშე გადაწყვიტე -კარგი ერთდ წავიდეთ... -ძალიან კარგი როგორც იქნა დამთავრდა გაკვეთილები და ლუკა და ანა ლუსიას სახლისაკენ წავიდნენ ისევ ისე აკაკუნეს აბრახუნეს მაგრამ არავინ გააღო თუმცა ლუკა მიხვდა კარი ძველი ხის იყო შეამტვრევდა და გაიგებდნენ რა ხდებოდა იყო თუ არა ლუსია სახლში ანას დიდად არ მოწონებია ეს იდდეა თუმცა დაქალისათვის ყველაფერს გააკეთებდა...შეატვრიიეს კარიი და წინ საშინელი სანახაობა დახვდათ... | |
|
| |
| სულ კომენტარები: 0 | |