მთავარი » 2012 » აგვისტო » 30 » ნაჩუქარი სიცოცხლე[9]
12:03 ნაჩუქარი სიცოცხლე[9] | |
 მე:- კარგით ექიმო აუცილებლად მოვალ
ექიმი:- ხვალამდე მე:- კარგად.. ტელეფონი გავთიშე ვერც ვიჯერებდი შანსი მომეცა რომ საბასთან ერთად ბედნიერი ვიყო არა არ მჯერა ღმერთო მადლობბა რომ ბედნიერების შანსი მომეცი დიდი მადლობა : ჩემთვის ფიქრებში გავერთე დრო ძალიან მალე გავიდა მეც დაღლილი ვიყავი და სასტუმროში დავბრუნდი ....ჩემს ოთახში შევედი იქ ლიზი დამხვდა გაოცებული სახით მიყურებდა მე:- რა მოხდა? ელე და საბა სად არიან? ლიზი:- არვიცი ელემ მე სახლში გამომიშვა და საბასთან დარჩა მე:- კი მაგრამ რატომ? ლიზი:- არვიცი უცნაურად იქცეოდა ...დარწმუნებული ხარ რომ შენი მეგობარია? მე:- რათქმაუნდა ლიზი ! მეგობარი კი არა ჩემი და არის და სამუდამოდ იქნება რაც არ უნდა მოხდეს! ლიზი:- კარგი კარგი დამშვიდდი დაღლილი ჩანხარ მოდი დაისვენე მე გავალ მე:- კარგი, ძილინებისა. ლიზი:- შენც ან:* ლიზი გავიდა მეც წყალი გადავივლე და დავიძინე არაფერზე ფიქრის თავი არ მქონდა ძალიან ცუდად ვიყავი. დილით ადრე გავიღვიძე და ელეს ოთახში შევედი იქ არ დამხვდა გამიკვირდა მობილურზე დავურეკე და გამორთული ქონდა მეც სანაპიროზე გასეირნება გადავწყვიტე ...ცოტა ხნით ვსეირნობდი ვფიქრობდი უცებ უკნიდან ხმა შემომესმა გავიხედე და თვალებს არ დავუჯერე ელენე და საბა ერთად დავინახე ეს საქციელი გამიკვირდა ნუთუ მთელი ღამე ერთად იყვნენ? ნუთუ საბასთან ყოფნის შანსი დავკარგე? ელენე? მან საბა წამართვა? არა ეს შეუძლებელია ის ხომ ...ის ხომ ჩემი დაა შეუძლებელია ის ესე არ მომექცეოდა მათკენ წავედი და მივესალმე მე:-დილა მშვიდობისა როგორ ხართ? ელე:- ანიტა? აქ რას აკეთებ? საბა:- ალბათ ვინმე ბიჭთან ერთად მთელი ღამე აქ იყო მისგან არ გამიკვირდება მე:- ჰო მთელი ღამე მეგობართან ერთად ვიყავი საბა:- მშვენიერია მაგას რა ჯობია! ელე:- ანიტა რაგჭირს? მე:- მეე? მე არაფერი და იქნებ მითხრა შენ რა გჭირს? მთელი დღეა გირეკავ მობილური გამორთული რატომ გაქვს? ან მთელი ღამე სად იყავი? ელე:- ეგეთი ტონით რატო მელაპარაკები? მე:- ჩვეულებრივად გელაპარაკები ელენე უცებ თავი ცუდად ვიგრძენი თავბრუ დამეხვა და თავი ძლივს შევიკავე მათ წინ არ მინდოდა გული წამსვლოდა და ყველანაირად ვიკავებდი თავს ელე:- რაგჭირს? კარგად ხარ? (შეშინებული ხმით მითხრა ელენემ) საბა:- რაიყო მოასწარი უკვე ვინმესთან ყოფნა? საბას ეს სიტყვები...გული ძალიან მეტკინა ვეღარც ვცნობდი ისე მელაპარაკებოდა...მისგან ეს სიტყვები ვერ ავიტანე და იქედან წამოვედი ჩქარი ნაბიჯებით მოვდიოდი...ელენე მეძახდა თუმცა ამას ყურადღება არ მივაქციე ცოტა ხნით ბარში ვიყავი დრო მალე გავიდა და საავადმყოფოში წავედი... ექიმი:- გამარჯობა ანიტა მე:- გამარჯობა ექიმო რა ხდება ? თუ შეიძლება დაწვრილებით მითხარით რამოხდა ან ესე მალე დონორი როგორ იპოვეთ?იქნებ მითხრათ ვინარის ჩემი დონორი? ექიმი:- მაპატიე მაგრამ ამის თქმა არ შემიძლია მე:- რატომ? ექიმი:- ამის თქმის უფლება არმაქვს მე:- კარგით მაგრამ ხომ ვერ მეტყვით ოპერაციას როდის გავიკეთებ? ექიმი:- რაც მალე მით უკეთესი ! ჩვენ ყველაფერს მოვამზადებთ და 3 დღეში ოპერაციას გაგიკეთებთ...ოღონდ.. მე:- რა? რახდება? ექიმი:- ვერ დაგიმალავ ძალიან ძნელი ოპერაციაა გადარჩენის შანსი 30%ია ამიტომ უნდა გადაწყვიტო... მე:- თანახმა ვარ! რაც შეიძლება მალე უნდა გავიკეთო ოპერაცია ექიმი:- ძალიან კარგი მე:- კარგით ეხლა უნდა წავიდე ექიმი:- კარგი, კარგად მე:- კარგად ექიმო ყველაფრისთვის დიდი მადლობა ექიმი:- მადლობას მე არ ვიმსახურებ თუმცა ამიკრძალეს შენთვის თქმა .. მე:- რატომ არ შეიძლება გამხელა? ექიმი:- მაპატიე ეს არც უნდა მეთქვა კარგი კარგად 3 დღეში შევხვდებით მე:- კარგი როგორც გინდათ, ნახვამდის იქედან წამოვედი ცოტა ჩავფიქრდი თუმცა მალევე გადამავიწყდა ეხლა იმ დღეზე ვფიქრობდი როცა არაფერი აღარ შემაწუხებდა ....მაგრამ ელენე და საბა...არაუშავს! ელენეს არ დავკარგავ საბას გამო ამას არ დავუშვებ არასდროს...სასტუმროში წავედი და ცოტა ხნით დავისვენე ...ოთახიდან გასვლას არ ვაპირებდი ამიტომ წიგნის კითხვა დავიწყე როცა კარების ხმა გავიგე... მე:- რომელი ხარ? საბა:- მე ვარ შენთან სალაპარაკო მაქვს მე:- შემოდი ...გისმენ რა გინდა? საბა:- ესე ნუ მელაპარაკები მე:- მე გელაპარაკები ესე? შენი საქციელი მოგეწონა? რა მითხარი ? როგორ მომექეცი? ქუჩის ქალი ვარ? თუ შენი მომდევნო გოგო რომელსაც მიაგდებ და დაიკიდებ რათქმაუნდა შენ ეს არ გაგიჭირდება! ეხლა ელენეს ჯერია? საბა:- გეყოფა რა! გუშინ იმ ტიპთან რომ დაგინახე თავი ვეღარ შევიკავე და ის სიტყვებიც იმიტომ გითხარი მაპატიე კარგი? მე:- ჰო შენთვის ადვილია ) საბა:- არარის ადვილი არაფერი არარის ადვილი შენ ჩემი არ გესმის არიცი როგორი სიყვარული ვიცი გესმის? არიცი ჩემზე არაფერი არიცი მე:- სიყვარული? და როგორ გამოხატავ ? იმ გოგოს მეგობრებთან ხარ მთელი ღამე რომელიც გიყვარს? მშვენიერი სიყვარული გცოდნია საბა:- ელენე ჩემთან არ ყოფილა მთელი ღამე მეძებდა და დილით რომელიღაც ბარში მიპოვა არც მახსოვს იქედან წამომიყვანა და შენც მაშინ შეგხვდი ჯერ კიდევ ნასვამი ვიყავი და ისე იმიტომ გელაპარაკე მე:- შენზე არაფერი ვიცი რატომ არ გინდა მითხრა ესე რატომ ლაპარაკობ რატომ ექცევი ყველას ესე ცუდად? რატომ არ გინდა მითხრა როგორიხარ? საბა:- ძნელია ანიტა ძალიან ძნელია ჩემთვის სიყვარული..ერთი გოგო მიყვარდა 2 წლის წინ სიცოცხლეზე მეტად თავდავიწყებით ...ჩემთვის სხვა არავინ არსებობდა თუმცა? რა გამიკეთა? ძმაკაცთან მიღალატა გესმის? ძმაკაცთან არა ძმასთან მეუბნებოდა ცუდი გოგოაო და სანამ ჩემი თვალით არ ვნახე არ მჯროდა! რა მივიღე სიყვარულისგან? არც არაფერი ტკივილი და სიკვდილზე ფიქრი მხოლოდ ეს გრძნობა მქონდა სანამ შენ გაგიცნობდი ეხლა კიდე? რა ჩემი არ გჯერა არ გჯერა რომ...რომ მიყვარხარ და შენთვის სიცოცხლეს დავთმობ თუმცა ამას მალე დაგიმტკიცებ გპირდები! გპირდები რომ შენი ბედნიერებისთვის ყველაფერს გავაკეთებ შენგან შორს ყოფნა რომ დამჭირდეს მაინც! მე:- საბა დაიცადე.. საბა ოთახიდან გავიდა მეც მის სიტყვებზე ვფიქრობდი..უარესად ვატკინე გული ..თუმცა გავიგე რომ ვუყვარვარ ეს მამშვიდებდა და ძალას მაძლევდა ...ცოტა ხანში ელესთან მივედი და ისეთი ლაპარაკისთვის ბოდიში მოვუხადე...შემდეგ ლიზისთან და ელესთან ერთად სასეირნოდ წავედი დრო კარგად გავატარეთ ბევრი ვილაპარაკეთ ბევრი ვიცინეთ ყველა ტკივილი დამავიწყდა თუმცა საბა მაკლდა...ძალიან მაკლდა...იმედი მქონდა რომ მალე მასთან ერთად ბედნიერად ვიცხოვრებდი და იმედია ეს ოცნება ამიხდება მხოლოდ ეს მინდა. | |
|
| |
| სულ კომენტარები: 0 | |