მოგესალმები, სტუმარი! რეგისტრაცია RSS

გიყვარდეთ ერთმანეთი

კვირა, 19.05.2024
მთავარი » 2012 » აგვისტო » 25 » -მიყვარხარ.-მე უფრო.-არა, მე უფრო [თავი მეორე]
13:13
-მიყვარხარ.-მე უფრო.-არა, მე უფრო [თავი მეორე]
სახლში რომ მივსულიყავი ბირჟის ადგილი უნდ აგამევლო და არ მინდოდა მაგრამ სხვა გზა არ მქონდა,რომ დამინახეს სულ ტალახში ვიყავი ამოსვრილი სიცილი დაიწყეს ამაზე კიდევ უფრო გავბრაზდი და ფეხს ვუმატე, მივხვდი ვიგაც მომსდევდა მაგრამ არ მივიხედე, დამეწია..ეს გიორგი იყო და მითხრა:
-ეს ზურამ გააკეთა?მან ამოგსვარა ტალახში?
ისე მზრუნველი თვალებით მიყურებდა ერთხანს დებილივით მივშტერებოდი მერე გამახსენდა და ვუთხარი.
-ხო, ის იყო მაგრამ მას ამოსვრასთან ერთად მისი ჭამაც მოუწია მეთქიდა გავიცინეთ.
-მეტიც მოუხედბა,ხვალ ნახავს რა მოუვაო.
-რას აპირებ?
-გავლახავ.მეორედ მასეთი რამ რომ ვერ გაბედოს.
-არა, გთხოვ არ ჩაერიო.(არადა მესიამოვნა ჩემი დაცვა რომ უნდოდა)პასუხი აგარ გაუცია.არც მე მითქვამს რამე.სახლთან მიმაცილა და შებლზე მაკოცა იმის მიუხედავად რომ ტალახში ვიყავი ამოსვრილი.გამეცინა და ისიც ამყვა.მერე მითხრა დღეს გნახავო ი და ისე უცებ წავიდა კითხვაც ვერ მოვასწარი დღეს სადღა უნდა ვენახხე 10 საათი იყო.ყურადღება აღარ მივაქციე და სახლში შევედი.. 
-დე მოვედი და ჩემს ოთახში ავდივარ...
-კარგი დე..(დედა სამზარეულოში იყო და ვერ დამინახა ამოსვრილი, კარგიც იყო არ მინდოდა თქმა ამ ამბის)
ავედი, ვიბანავე და თმის გაშრობა დავიწყე ფენის ხმაში ვერაფერი გავვიგე. ფენი გამოვრთე ის ის იყო ხალათი უნდა გამეხადა და პერანგი ჩამეცვა შემოვთრიალდი და რას ვხედავ.ჩემს ლოგინზე ”წამოკოტრიალებული” გიორგი. ეს დავინახე თუ არა შეშინებულმა წამოვიყვირე
_აქ რას აკეთებ?
-ხმას დაუწიე, ხომ გითხარი გნახავტქო?
-კი, მაგრამ ხომ უნდ აგეთქვა რას აპირებდი. მეგონა შეგეშალა.რომ გადმოძვერი რატომ არ მითხარი რომ აქ იყავი?
-ხელს ხომ არ შეგისლიდი თმებს იშრობდი.
მეორედ მასე არ გააკეთო, აუცილებლად გამაგებიე რასაც არ უნდა ვაკეთებდა და საერთოდ მანამდე მითხარი ხოლმე ამოსვლას რომ დააპირებ.
-იმ შემთხვევაშიც გაგაგებინო რომ აქ ვარ, როცა აბაზანაში იქნები?შემოგივარდე და გითხრა მოვედითქო?(იცინის)
-ნუ იცინი საზიზღარო!........მაგ შემტხვევაში არა!
-კარგი ხო კარგი. მოდი დაწექი და წავალ...
მივედი დავწექი, მზრუნველად გადამაფარა გადასაფარებელი და შუბლზე მაკოცადა მითხრა 
-ტკბილ სიზმრებს გისურვებ.
უცებ ხელი ხელზე მოვკიდე არ ვიცი რატომ მაგრამ ვკითხე?
-მიდიხარ?
_ხო,არ წავიდე?
-ცოტა ხანი კიდევ დარჩი, თან ჯერ არ მეძინება.(იმ დღეს ისე დაღლილი ვიყავი ვკვდებოდი ისე მეძინებოდა მაგრამ ჩემდა გაუგებარი მიზეზით ვერ მივხვდი ეს რატომ ვუთხარი)
_კარგი თქვადა მომიწვა გვერდით, მე თავი მხარზე დავადე და იმ წამსვე ჩამეძინა..:დ
დილით რომ გავიგვიძე იქ აღარ იყო, წერილი დაეტოვებინა, გავხსენი და წავიკითხე
”ჩემო პატარა დილით ადრე წავედი, არ გაგაღვიძე, გკოცნი ბევრს.”
”ჩემო პატარა ”ეს რომ წავიკითხე მესიამოვნა, მაგრამ მერე დავფიქრდი ეს რომ სხვა ბიჩს ერთქვა ერთ ამავს მოვაწყობდი და ჩემი თავის მიკვირდა რატომ არ გავბრაზდი მასზე.
იმედი მქონდა სკოლაში ვნახავდ მაგრამ ამაოდ, ერთი კვირა არ გამოჩენილა.სახლშიც მივაკითხე მაგრამ არ დამხვდა.არ ვიცი რა მემართებოდა რაგაც ახალს ვგრძნობდი, არ ვიცოდი ეს კარგი იყო თუ ცუდი მაგრამ უკვე მეორე კვირა გავიდა რაც გიორგი არ მინახავს და ცუდად ვარ, ისე მინდა მისი ნახვა და მისი ხმის გაგონება ალბათ ცოტაც და გავგიჟდები...
კატეგორია: ♥ ისტორიები ♥ | ნანახია: 645 | დაამატა: mariami | რეიტინგი: 0.0/0
სულ კომენტარები: 0
კომენტარის დამატება შეუძლიათ მხოლოდ დარეგისტრირებულ მომხმარებლებს
[ რეგისტრაცია | შესვლა ]