მთავარი » 2012 » სექტემბერი » 9 » ლამაზი გრძნობა6(დასასრული)
13:34 ლამაზი გრძნობა6(დასასრული) | |
ლუკა სახლში ბრუნდებოდა გახარებული,ერთი სული ქონდა თათიას როდის ნახავდა. -კარი ღია დაუტოვებია-გაიფიქრა ლუკამ. -თათია,თათია სად ხარ?ვა, სად წავიდა ეს გოგო ნეტა.მოიცა წერილიც დაუტოვებია. ლუკამ გახსნა ბარათი და კითხვა დაიწყო. ლუკა,დედაჩემმა მომაკითხა და იძულებული გავხდი წავყოლოდი,ესე მითხრა თუ არ წამოხვალ ლუკას თავს დავაჭერინებთო.ხო იცი მამაჩემი,როგორი გავლენიანი პიროვნება და არ გაუჭირდებოდა შენი ციხეში ჩასმა.რა აზრი აქვს,რომც დავჩერნილიყავი მაინც დაგვაშორებდნენ.მიყვარხარ და მეყვარები სამუდამოდ. ლუკა გაოგნებული იყო,ირგვლივ, რაც მოყვა ხელში ყველაფერი დალეწა.ბოლოს გადაწყვიტა თათიასთან მისულიყო. -გააღეთ კარები -ყვიროდა ლუკა ბოლო ხმაზე. -გამარჯობა.(თათიას დედა) -თათია სად არის?ნახვა მინდა.(ლუკა) ამ დროს ოთახიდან,თათია გამოვიდა და ლუკას ჩაეხუტა.ამ მომენტში ორივე უსაზღვროდ ბედნიერები იყვნენ,მაგრამ ბედნიერებამ დიდიხანს არ გასტანა. -ლუკა,თათია არსადაც არ წამოვა.არამგონია შენი ციხეში ყოფნა უნდოდეს.(თათიას დედა) -თათია მართალი იყო გულცივი და ბოროტი ადამიანი ხართ.(ლუკა) -ლუკა,მოიცა წადი რა.ვსო ყველაფერი დამთავრდა.(თათია) -თათია, როგორ თუ დამთავრდა?(ლუკა) -ოო ლუკა,ერთდ ვერანაირად ვიქნებით ხომ ხვდები.(თათია) -მე და შენ(ლუკა) -ანუ ჩვენ(თათია) -ნამდვილი სიყვარულით გვიყვარს ერთმანეთი-ეს თქვეს ლუკამ და თათიამ,მაგრად ჩაეხუტნენ ერთამანეთს და მათი გზები გაიყო. ისევ გაზაფხული ის დრო,როცა თათიამ და ლუკამ ერთმანეთი გაიცნეს,მაშინ ორივე ბედნიერი,მხიარული და უდარდელი ცხოვრებით ცხოვრობდნენ,ახლა კი მათი გულები დიდი სევდას მოეცვა,სადღაც შორს უსაზვროებაში იკარგებოდნენ ორივე.თითქოს არც ცხოვრობდნენ,მათი სიცოცხლე მაშინ შეწყდა,როცა ერთამანეთს დააშორეს. თათია ცოცხალ-მკვდარს დაემსგავსა,სადღაც გაქრა მისი სილამაზე,სილაღე სიცილი.იმ ტიკტიკა გოგოსგან ახლა მხოლოდ,გაფითრებულ და დატანჯულ სახეს დაინახავდით.არც ლუკა იყო კარგ დღეში.მოდიოდა სამხახურიდან და დაიწყებდა სმას,რადგან ტკივილისგან თავი დაეღწია.სოფო და ლაშა,ერთდ იყვნენ ძალიან განიცდიდნენ თათია და ლუკას ასეთ მდგომარეობას.სოფო სულ თათიასთან იყო,ლაშა კი ლუკასთან.და მაინც რა არის სიყვარული?იყო და შეიძლება გაქრეს. -არა,არა არ შემიძლია ჩემი შვილის ტანჯვის ყურებდა-ყვიროდა თათიას მამა. -არაუშავს შეეჩვევა.(დედა) -არა და მორჩა ვერ ხედავ,ხელიდან გვეცლება.რა ხარ ესეთი გულ-ქვა?მორჩა აწი ყველაფერს მე გადავწყვეტ თათია და ლუკა,ისევ ერთდ იქნებიან.აი. შენ კიდე არაფერში ჩაერევი.(თათიას მამა) წყდებოდა,თათიას და ლუკას ბედი. წყდებოდა,თათიას და ლუკას ბედი. -თათია,შვილო შენთვის კარგი ამბავი მაქვს? -......... -მე მივხვდი,რომ არასწორად მოგექეცი და ჩემი შეცდომის გამოსწორება მინდა,მოკლედ შეგიძლია ეხლავე წახვიდე ლუკასთან. წახვიდე ლუკასთან, ჩაესმა თუ არა თათიას ეს სიტყვები,მის გონებაში ყველა იმ ბედნიერმა წუთმა გაირბინა,რაც ლუკასთან გაატარა. -ანუ მე და ლუკა ისევ ერთად-ენის ბორძიკით თქვა თათიამ. -კი თათია,წადი და მაპატიე თუ შეგიძლია.მე ძალიან მიყვარხარ. -მეც მამი-გადაეხვია თათია, მამას და გაიქცა სირბილით ლუკასთან. -მოვედი,ღმერთო ჩემო რა ბედნიერენა. თათიამ აირბინა კიბეები და კარზე მაგრად დააკაკუნა.კარები ლუკამ გააღო. ლუკა და თათია უყურებდნენ ერთმანეთს გაკვირვებული,რომ გენახათ ეს მომენტი იფიქრებდით ერთმანეთი ეჩვენებათო. -თათია-სიხარულით დაიყვირა ლუკამ და ამ სიტყვებში იმდენი სითბო და სიყვარული იგრძნობოდა. -მიყვარხარ ლუკა სიცოცხლეზე მეტად-უთხრა თათიამ და გადაეხვნიენ ერთამნეთს. ლუკა,თათიას გაგიჯებული კოცნიდა,მისმა ტუჩებმა თათია ყოველი ნაკვთი დაკოცნა. -მიყვარხარ,მიყვარხარ-ყვიროდა ლუკა და თან თათიას აბზრიალებდა. ერთმანეთის მოსიყვარულებას,რომ მორჩნენ,თათიამ მოუყვა ყველაფერი. -სწორი ქენი მამაშენს,რომ აპატიე. -ხო.ლუკა,სოფო და ლაშას დაუძახე რა. -კაი ლამაზმანო. მალე ლაშა და სოფოც მოვიდნენ. -ვაიმე,არა თათია,შენ აქ ხარ.ესეგი აუუ რა მაგარია-წიოდა სოფო. -ხო გოგო კაი გაჩერდი,სირცხვილია ხმამაღლა ყვირიხარ. სოფო და ლაშა მაგარდ გადაეხვნიენ თათიას. -თუ არ გამჭყლიტავთ კარგი იქნება-ღიმილით თქვა თათიამ. -მოდი, კლუბში ავღნიშნოთ ეს დღე.(ლუკა) -კაი,კაი ლუკა წავიდეთ. ბავშვებმა კლუბში მაგარი დრო გაატარეს.მათ სახეზე წრფელი ბედნიერება ეხატათ. **** ეკლესიაში შემოვიდა ულამაზესი გოგონა,თეთრი ფარფაშა კაბით,გრძელი თმით,რომელიც წელამდე წვდებოდა.შემოვიდა და შემოიტანა ბედნიერების სხივი.მისი სახის ყოველი ნაკვთი უდიდეს ბედნიერებაზე მეტყველებდა. -თანახმახართ, ცოლად გაყვეთ ლუკა ჯავახიშვილს? -დიახ.(თათია) -თანახმახართ,ცოლად მოიყვანოთ თათია კალანდაძე? -დიახ.(ლუკა) მაშინ,ამიერიდან ცოლ-ქმრად გაცხადებთ. -ხალხო,მე ლამაზმანის ქმარი ვარ-ყვიროდა ლუკა და თათიაც აყვა. -მე ლუკა ექიმის ცოლი ვარ. -მე და შენ(ლუკა) -ანუ ჩვენ(თათია) -ნამდვილი სიყვარულით გვიყვარს ერთმანეთი.(თათია და ლუკა) **** სიყვარულით უყვარს ბევრს,მაგრამ ეს გრძნობა სამუდამო იშვიათადაა და რა ბედნიერია ადამიანი,როცა შეიყვარებს და არ წყინდება სიცოცხლის ბოლომდე მასთან ყოფნა.ასე მოუვიდათ თათია და ლუკას.მათ იპოვეს ერთმანეთი. საით მიფრინავენ,თოლიები ნეტა? ცისკენ მიდიან და ბრუნდებიან ჩვენთან, მე ისევ შენსკენ გამოვყვები სიყვარულის გზას, იმ ქუჩის ბოლოს მოლოდინი დგას. | |
|
| |
| სულ კომენტარები: 0 | |