გიყვარდეთ ერთმანეთი

იმ დროს!იმ წამში!იმ მომენტებში!
მე დამრჩა სხეული იმ მორევებში.
ჩემი მეც სადღაც კუთხეში დამრჩა!
შენ არ იკითხე გულში რა ჩამრჩა.
ლოყაზე ცრემლი გზას მიაპობდა
უშენოდ ამას ვინ მიამბობდა?!
წერილი რამეს მეტყოდა მეე?!
შენ რა მთლიანად შეიშალე?
რატომ დამტოვე! ახვედი ცაში
ვერ დავალაგე ფიქრები თავში…
მინდოდა შენთან, შენს გვერდით ყოფნა
მაგრამ ჩვენს გზას უფალი ჰყოფდა.
ალბათ მე დავიმსახურე ეს…
ვგრძნობდი უეცრად ვკარგავდი "მე”–ს…
ფეხ ქვეშ მიწაა ზემოთ შავი ცა
ალბათ არ მესმის შენი ბოხი ხმა!
ალბათ გავიდა დრო და არ კმარა…
დრომაც წუთები უკვე იხმარა!
ცრემლებს ვერ ვყლაპავ ყელი გამიშრა.
და თითქოს გულიც სუსტად გამიშპა
გზას ვერ მივყვები,თითქოს ვვარდები
საფლავს "ამშვენებს” თეთრი ვარდები!