მთავარი » 2013 » იანვარი » 11 » გატკინე! ღმერთო მე მას ვატკინე![5]
22:50 გატკინე! ღმერთო მე მას ვატკინე![5] | |
 -ლანნ.. -ჰოუ -როგორ ხარ ჩემი გოგჩო? -კარგად შენ? -მე..ლააანნ..და ეშმაკურად გავხედე. -ოო. ესე ნუ მიყურებ რა,როცა ასე მიყურებ რაღაცაზე გინდა დამიტანხმო, და თან ყოველთვის გამოგდის.. -მით უკეთესი. -თქვი ახლა რა გინდა -ქეთუშასთან წამო რა. მან წარბი რომელიც წეხან აქაჩა აამოძრავა ზევით ქვევით წევდა და ისეთი დასანახი იყო სიცილი ამიტყდა.. -ეგრე ხოო..მშვენიერი წადი ახლა მარტო -ო, კაი რა მიდი დროზე ჩაიცვი..და წავედით გოჭო და ისევ ვაგრძელებდი სიცილს -რა გეშველება ნეტა -არც არაფერი -ამ გიჟთან რა მამყოფებს ღმერთო -ეგ იმიტო რო შენ ჩემზე უარესი ხარ -გოგოოო -მიდი დროზე ჩაიცვი ნუ ტლიკინებ ბევრს და მოვკალათდი მდივანზე. ლანა შევიდა ოთახში უნდა გამოეცვალა კარები ოდნავ ღია დარჩა, მეც გიჟური აზრი მომივიდა და ტელეთი გადავუღე როგორ იცვლიდა.როცა დავინახე რომ უნდა შემობრუნებულიყო თავპირისმტვრევით გამოვვარდი მეორე ოთახში. -რა გჭირს? -არაფერი ლანა.უბრალოდ ვიღაცამ მომწერა და მასზე მეცინება.(არადა მის ვიდეოზე ვიგუდებოდი ) -ეჰჰ..კაი წამო თუ რჩები -გამასწარი აქედან რა.. წავედით ქეთისთა. გზაში ბევრი ვილაპარაკეთ, ვიჭორავეთ..მერე ერთი მაღაზიის ვიტრინაში ნიღბები დავინახე და ჩევათრიე ლანა მაღაზიაში.ორი ნიღაბი ვიყიდე და გავაგრძელეთ გზა.. და აი ქეთის კარებთან ვდგავართ ერთხელ დავაკაკუნეთ და მის კარს მოვშორდით. მან გამოიხედა და არავინ დახვდა უცებ მიხურა კარები. ვიცოდი ასეთები ეშინია და ამიტო გავუკეთეთ.მეორედაც დავაკაკუნეთ ახლა კარები გაგვიღო ფრთხილად სევედით მაგრამ ქეთი არსად ჩანდა მეორე ოთახში უნდა სევსულიყავი როცა ქეთის ჩრდილს მოვკარი თვალი რაც დავინაზე ჩრდილის მიხედვით ხელში დანა უნდა კავებოდა არ ვიცი წამებში ეს ყველაფერი როგორ გავიაზრე მაგრამ დანა რომელიც ჩემსკენ მოიწევდა როგორღაც ავიცდინე და იმწამსვე ნიღაბი მოვიდღლიზე.
-გოგო სულ გაუბერე? -მმმ ა მარიი? -ჰო, აბა რა გეგონა ვინ მოვიდა ეხლა შენთან სხვა? ის კი იდგა და დუმდა..მე ვაგრძელებდი -არა, რა რას ფიქრობდი? რომ არ ამეცილებია რას შვებოდი?მომკლავდი და მერე? მერე შენც ცოდვით იცხოვრებდი..არა პირდაპირ რო დარტყმა დაპირირე გეფიცები მითხარი რა იფირე? ვინ არიო? -კარგი რა ძალიან შემეშინდა.. მითუმეტეს კივილი ვიყურე გუშინ და და მე გამეცინა ხითხითი დავიწყე, რა მაცინებდა ნეტა ორი წუთის წინ სიკვდილს ჩავხედე თვალებში. ისე მართლა რა ყოფილა ეს სიკვდილი, მართალი ყოფილა როცა კვდები შენი ცხვრების ბედნიერი წუთები გახსენდებაო, ზუსტად ეგ წუთები კადრებივით ცვლიდა ერთმანეთს, მაგრამ გამიკვირდა არც ერთ კადრში დათო არ ყოფილა.არ ვიცი რატომ მაგრამ ამაზე ვფიქრობდი სულ, მე ხომ იმ დღეს უბედნიერესი ვიყავი მასთან ერთად, ნუთუ ამაზე მეტად უნდა შემიყვარდეს ვინმე , თუმცა ამის იქეთ არსებობს კიდევ სიყვარული, მეტი არა შეიძლება, მეტი აღარ მეფიქრება... -ჰეეეეიიი -რა გჭირს გოგო გამოფხიზლდი? -აა.ჰაა მე მითხარით რამე? -ქეთი ამას კიდე ეს უნდოდა? ეჰჰ..არა რა სულ გამოშტერდა ეს ბავშვი -ოე ლანა გამასწარი აქედან ეხლა, თორე შენ კი ვერ აიცელებ ამ დანას..და ხელში რომ ქეთის დანა ეკავა ის მეკავა ახლა მე როცა ავიცილე მაშინ იატაკზე ჩაერჭო და ამოვიღე.. -კაი კაი პატარა ვარ ჯერ სიკვდილისთვის -ოჰოო, პატარაო?! ისე შენ სიკვდილის მოციქულიც არ მიგიღებს შენი რჩენის თავი და მაქოო.. მე და ქეთის ქეთის გაგვეცინა თვითონ კი ხან ერთ წარბს აწევდა ხან მეორეს, თუმცა მარჯვენაზე გამოუდის და მარცხენას ვერ წევს ამიტო ხელებს აშველებდა ერთი რომ აეწია და მეორე დდაეწია..ასე კიდე უფრო სასაცილო იყო და მთელი 20 წუთი გაუჩერებლად ვიცინოდით მერე თვითონაც აგვყვა..და მოკლედ როცა უკვე მუცელში ყველაფერი დაგვეჭიმა და მეტი აღარ შეგვეძლო ძლივსძლიობით დავწყნარდით..მერე ქეთიმ ყავა მოადუღა და ბევრიც ვიჭორავეთ..მერე კი ბოლოს მე ვთქვი: -კარგი ჩვენი წასვლის დროა, კარგად..და მადლობა რომ უფრო დიდი და ბასრი დანა არ აიღე თორე ახლა აკუწული ვიქნებოდი.. -კიდე ერთხელ მიხსენებ მაგას და გეფიცები მართლა აგკუწავ თქვა სიცილით ქეთიმ..კაი ბალღო, დიდი დანა აიღე ხოლმე აწწ გავიქეციი და ქეთი ახლა უფრო დიდი დანით მომსდევდა.. -სულ დაგაირიე გოგო შენ? -მე გაგაფრთხილეე და ამ დროს მაგიდის ირგვლივ დარბოდით..-კაი დადე ახლა დანა -ჰო, კაი.. და წამოვედით ქეთიდან.. | |
|
| |
| სულ კომენტარები: 0 | |