მთავარი » 2012 » სექტემბერი » 9 » დიდი დანაკარგის მესაკუთრე...♥[3]dasasruli
16:18 დიდი დანაკარგის მესაკუთრე...♥[3]dasasruli | |
– ელენე დროა , –წარმოსთვა ნიკამ – რისი დროა ნიკ უკეთ ხარ ხოო? აიი ასეე ც ვიდოდიი..მალე წავალთ აქიდან სახლში– გაუხარდა ელენეს –არრა ენენე !შენ ვერგამიგე... ხო მე მივდივარ მაგრამ არა სახლში... მე ზევით მივივარ.. –ნიიკაა ! შენ არ გაქ ამის უფლება გემიის ნიკაა!–ყვიროდა ელენე –მისმინე ჩემო სიცოცხლევ! სანამ მოვკვდები მინდა ვიცოდე რომ მე შენ მაპატიეე – ნიკა რაა უნდა გაპატიო, არ დამტოვო ნიკაა ! – ის რომ გტოვებ ! მაპატიე რომ ვეღარ ვიბრძვი – პირველად ცრემლი წამოუგორდა ნიკას თვალებზე.. – არა ნიკა ! შენ მე არ დამტოვეებბ ! ჩემთან იქკნები გესმიის ნიიკკაა? ნნნიიიიკკააა! გამეცი პასუხიი ნნიკკა ! გთხოვ ! ნიკკა ! ნიკას ხმა აღარ გაუციია. ის სამუდამო ძლის მიეცა... ელენე ტიროდა.... პალატაში არავის უშვებდა ვერ დაეჯერებინნა რომ ცოოცხალი აღარ იყო – რატომ ღმერთო? რატომ წაიყვანე? ის ჩემთან უნდა ყოფილიყო ! მე ხომ ის ყველაზე და ყველაფერზე მეტად მიყვარდა და მეყვარება... ბოლოს როგორც იქნა პალატის კარები გაიღო და ოთახში თიკო შემოვარდა... უყურებდა და ცუდად ხდებოდა დაქალს ასეთ მდგიმარეობაში რომ ხედავდაა.... ელენე უყურებბდა ნიკას გაყინულ უსულო სხეულს ახენდებოდა ყველა მომენტიი როოგორ ეხუტებოდა ნიკა, როგოორ აცინებდა როცა გაიბუტებოდა ხოლმე... ხან ატირდებოდა ელენეე, ხან მაგრად გადაიხარხარებდა... ხმას არიღებდა ჩუმად ტიროდა.... არავის არაფერ სეუბნებოდაა თიკოსაც კი .. ელენე გიჟად ჩათვალეს და სამკურნალოდ საავადმყოფოში წაიყვანეს.. თიკო ყოველდღე აკითხავდა ელენეს და რაღაცეებს უყვებოდაა.. ელენე გიჟი არ იყო, უბრალოდ უსმენდა და ხმას არ იღებდააა – ელენე ! მოვედიი ჩემი ცხოვრება , ხო იიცი არასოდეს მიგატოვებ სულ შენთან ვიქნებიი –.................................................. ელენე ხმას არ იღებდა – ენენე გახსოვს როგორ გიყვარდა სე რო გეძახდა ნიკა?– ცრემლებს ვერიკავებდა თიკო– მიჭირს ასეთ მდგომარეობაში შენი ყურება.. ელე გახოსვ რომ მითხარი მხატვარმა დამხატაო? „მეტიჩარას პორტრეტი?" ის მხატვარი ნიკას ბაბუა ყოფილა... როდესაც ნიკა გარდაიცვალა გიორგიზე დაუბარებია ჩემ ოთახში არის ეგ სურატი და როდესაც მოვკვდები მინდა ელენეს დაუბრუნოთო ის ხომ მისიაო, ჰოდა გიორგიმ იმ დღესვე სახში წაიღო შენთანაა როდესაც გამოჯანმრთელდები შენს ოთახში დაგხვდება.... – ......................................................... – ელენე ტირი? შენ გიჟი არ ხარ მე ეს ვიციი ! ელენეეე ! თიკომ ვეღარ გაუძლო და ის იყო წასვლა დააპირა რომ ხმა გაიგო – თიკო სიცოცხლეზე მეტად მიყვარდი ეს გახოვდეს ! და ელენე უკან მოუხედავად გავიდა პალატაში.... 16 ნოემბერი.. ელენეს დაბადების დღე .... ელენე ისევ უხმოდ იდგა სავადმყოფოს ფანჯრებთაან და ცას უყურებდააა...ისეევ წვიმდა როგორც იმ დღეს,სკოლის წვეულებაზე... თუმცა ახლა ფანჯრის იქით ნიკა იდგა... – ნიკა არ დასველდე შემოდი ჩემთან... – ეძახდა ელენეე – ჩემო სიცოცხლევ აქ იმიტო ვარ რომ გაგაფრთხილო, თავს გაუფრთხილდი გესმის? შენ გიჟი არ ხარ ! მე შენთან ვარ ! მე სულ მოგხედავ და დაგიცავ ! – ნიკკაა მოდიი ჩამეხუტე, ბოლოჯერ მაინც ჩამეხუტე !– ტიროდა ელენე.... უცეებ წვიმა შეწყდაა ნიკა სადღაც გაქრრა – ნნიიკკკააა ! ნიიკკაააა ! ბღაოდა ელენე ! ისევ წახვედიი ისეევ დამტოვე ! თავს უნდა გავუფრთხილდე? ეს ხომ სასაცილოა, რად მინდა საკუთარი თავიც კი როცა შენ არ მყავხარ...–ელენე ჩაფიქრდ– მართლაც... ამდენი ხანი როგორ ვერმოვიფიქრე,რატო ვცხოვრობ საერთოდ? ვისთვის ვცოცხლობ? რათ მინდა ეს დამპალი ცხოვრება შენსგარეშე ნიკა ! არ მინდა არაა ! მე შენტან ვიქნები ჩემო სიყვარულო.. შენტან ვიქნები..! ელენემ გადაიხარხარა ნიკა მოვივარ ! მერე ტირილი დაიწო.. ნიკა მიყვარხარ ! „მეტიჩარა" მოდის შენთან ! დანაკარგს ვერ ეგუება ! მეორე დილით თიკო სიხარულით მიდოდა ელენესთან, მან ხომ ხმა ამოიღო და ეგონა ელენე გამოჯანმრთელდა,საავადმყოფოს კარები შეაღო კარებთან ექიმი შემოეგენა თქვენ ბრძანდებით ელენე არჩვაძის და? – დიას დაქაალიი.. ხო და – რა მოხდა ექიმო? – იცით ელენემ....ელენემ ტავი მოიკლა..... ეს სიტყვები იყო და თიკო ჩაიკეცა... მთელ სავადმყოფოში მხოლოდ მისი გლოვის ხმა ისმოდაა..... ელენე? ელენეე ნიკასთან წავიდაა... ახლა არ არსებობდა არანაირი ზღვარი მათ შორიის ! აი რა ქნა სიყვარრულმა ! ელენე ნიკას გვერდით საასაფლავეს ................. | |
|
| |
| სულ კომენტარები: 0 | |