მთავარი » 2012 » სექტემბერი » 9 » დიდი დანაკარგის მესაკუთრე...♥[2]
16:13 დიდი დანაკარგის მესაკუთრე...♥[2] | |
– როგორ დავიღალე – თქვა ელენემ და იქვე სკამზე ჩამოჯდა – ეელლენნეეე ! მიყვარხარ ! – უკვე მერამდენეც ცრუოდა ნიკა, გოგონას მაგრად მოეხვია და შუბლზე აკოცა, ელენეს ტანში ჟრუანტელმა დაუარა. ნიკას მკლავებში ყველაფერი დაავიწყდაა, ის ხომ მის ერთადერთი სიყვარულის გულის ცემას უსმენდა, სხვა არაფერი აინტერესებდა, ოცნებობდა ეს წამი არასოოოდეს დასრულდესო, ნეტა სცოდნოდა და სიცუუეს აჩვევდა მისი „სიყვარული" სულელ გოგონას... ამ დროს ელენეს ტელეფონზე შეტყობინება მოვიდა, როგორ არ უნდოდა ელენეს ამ წუთების ჩაშლა ,ძლივძლივობით დასწვდა მობილურს და თიკოს სმს გახსნა „ ელენეეეე ! სასწრაფოდ წამოდი ! ნიკკააა , ნიკაა იის საზიზრარი მატყუარა, ვაიმე..... სეიძლება ჩემი ხელით მოვკლა... გიორგი გამოვტეხე რომ შენ ნიკა გეკაიფება და მას მხოლოდ შენი......." ელენეს კითხვა არ დაუსრულებია წამოხტა და ცრემლები წამოსცვივდააა – რა მოცდაა ელლ? – გაოცებით კითხა ნიკამ.. – ასე აღად დამიძახო , და საერთოდ აწი აღარასოდეს არ მომეკარო, რომიცოდე რგორ ვერგიტან, ალბათ როგორ დამცინოდი ზურგსუკან ამ სულელ გოგოს როგორ ვატყუებო, რა გინოდა ნიკაა.... რატომ დამინგრიე ცხოვრებაა? – ვერვხვდები რას მეუბნებიი ვერგამორკვა ნიკა – რას ვერხვდები ნიკკა რას? კაიფი ვერგამოგივიდა ბოლომდე და იმას ვერხვდებიი? – გამწარებით ტიროდა ელენე... – აუ ელენეე... მმეე – დაიწყო ნიკამ ელენეს ეგონა თავს იმართლებსო თუმცა შეცდა – აუ იცი რა გოგო, მომეზრდა შენნაირი ვითომ ნაზი გოგოები, რა გეგონა მართლა მიყვარდიი? ააჰაჰაჰაჰაჰ შეცდი, ძალიან კარგად იცი შენთამ რაც მინდოდა– შემზარავად გაიცინა ნიკამ ელენეს აჯაზე მწარედ გადაუჭირა ძლიერი ხელებიი მასთან მიიზიდა და აკოცა ... ელენეს მთელ ტანში ჟრუანტელმა დაუარა.... გრძნობდა როგორ სძულდაააა... როგორ სძულდაა მაგრაამ ამავეე დროოს უყვარრდააა.. საოცრებბაა ორივეს ერტად გრძნობდაა.... უცებ ნიკამ გგოოგონა მწარედ მოიშორა ელენემ ტავი ვერ შეიკავა და წაიქცა... ნიკამ წამოყენება სცადა თუმცა ელენემ ტავიდან მოიშორა – წადიიი ნიკა! გესმის წადიი ! წადი და აღარ დამენახვო ! – ტიროდა ელენე.. ნიკაც წავიიდააა, ეგონა სიამოვნებას მოგვრიდა ელენეს ასეტი დამცირება მაგრამ პირიქით მოხდაა.. გუულში რაღაცც აწუხებბდა და მოსვენების უფლებას არ აძლევდაა.... ასე გავიდა1 თვე.... ელენე ვერ ეგუებოდა ნიკას დაკარგვას თუმცა რა ექნე ცდილობდა ცხვრებისთვის თვალი გესწორებინაა, ნიკა კი თანდატან ხვდებოდა რომ გოგონა „ მეტიჩარას პორტრეტიდან" სიგიჟემდე უყვარდებოდა.... ჩავიდა სარდაფში და მხატვარი ბაბუას კოლექციიდან გამოტანა სწორედ ის ნახატი სწორედ იის მტელი ცხოვრებბა რომ შეუცვალა „მეტიჩარას პორტრეტი" გამოიტანაა და საკუთარ ოთახში ჩამოკიდა, ყოველი დილა მისი სილამაზიის ყურებიით იწყებოდაა......."დიდი დანაკარგის მესაკუთრე" იმეორებდა მისთვის ნიკა, ხო მე დიდი დანაკარგის მესაკუთრე ვარ ! მე–სა–კუ–თრე ! ელენეს სიყვარუულს მე მაინც დავუბუნებ ! არ ესვებოდა ნიიიკა თავს * * * – აუ ბიჭო ეხა იიმ გიგის თავ–პირს რო მივუმტვრევ მერე გაჩერდება–იღრინებოდა ნიკა – ვინ გიგის? –გაოცდა გიორგი – აი იმას ელენეს რომ ელაპარაკება –არ მშვიდდებოდა ნიკა – კაროჩე შენ ვერგავიგე რა, რაგინდა იმ გოგოსტან? არ გეყო რაც გაუკეთე? – გაბრაზდა გიორგი –აუ მოიცარა რა შეჩემა, შენც ნუ მიმატებ– თავი ჩაღუნა ნიკამ – რა ბიჭო? შენ რა მეკაიფებიი თუ ელენეე მართლა შეგიყვარდაა? ეეეე ძმაო გეუბნებოდი არ გინდა კაი გოგოა მასე არ მოეკცე მეთქი არ დამიჯერე და აი ხო ხედავ– ამოიოხრა გიორგიმ – ჰო ბიჭო, მიყვარს , მიყვარს ! სიგიჟემდე მიყვარს – ამბობდა ნიკა გიორგი კი ხმას ვერ იღებდა გაოცებული იყო მისი ძმაკაცის ასეტი მოქცევიიტტ, არასდროს არ ენახა ნიკა ასეთი სევდიანი, ასეტი სერიოზული, რაცმტავარია ასეითი შეყვარებული არავიზე არ ყოფილა.... – მერე რას უცდი ძმაო ? მიდიი უთხარი_ გაამხნევა გიორგიმ ნიკა – რავუტხრა ბიჭო? გგონია დამიჯერებს? სისულელეაა მეტი არაფერი...წამო ერტიი დავლიოთ ცოტას გადავაყოლეებ მაინცც გულლს...... * * * მტელი სკოლა დიდი წვეულებისთვის ემზადებოდა.... თიკო მთელი დღე მაღაზიებში დარბოდა, ელენე არ იყო წვეულბებების ხასიათზე, თან არ უნდოდა იქ ნიკას დამცინავის სახის ყურება , თუმცა თიკოს დაჟინებითი მოთხოვნით მაინც წასვლა გადაწყვიტაა..... – ელეენეეე ! ჩაიცვი გვაგვიანდებბაა ! ელენეე გესმიის? – ყვიროდა თიკო – კიკიი , ვიცმევ – ელენეს სულაც არ უხაროდა წვეულება , მოხოლოდ თიკოს ხათრით მიდიოდა აი მზად ვარ – თქვა და თიკოს მიუბრუნდა– წავედით! შავი მერსედესიდან გადმოვიდნენ ორნი თიკო და ელენე... ელენე საოცრად ლამაზი იყო თითქმის მთელი სკოლა მას უყურებდა...მოკლე თეთრი კაბა საოცრად უხდებოდაა, გრძელი თმები ჩამოეშალა და უკკან პატარა ტეთრი ბანტით დაემაგრებინა, კაბის უკან დამაგრებული უზარმაზარი ბანტი სიარულისას ხელს უშლიდა და უმეტეს შემთხვევაში ხელით დაჰქონდა.. თიკოც საოცრად ლამაზი იყო ვარისფერ მოკლე კაბაში ჩაცმულიი..ელენე შემოვიდა, ის ისო იფიქრა ნიკა არ არისო რომ დაინახა როგორ გაოცებიტ შესცქეროდა ბიჭი მას... ცოტა არიყოოს დაიბნა ამ დროს ელენესთან გიგი მოვიდა – შეიძლება ვიცეკვოთ? – რათქმაუნდა– სიამოვნებით დასთანხმდა ელენე ნიკა ბრაზისგან სკდებოდა, მზად იყო შუა წვეულებაზე კარგად მიებეგვა ეგ გიგი, მაგრამ მერე თავი შეიკავა გიგის ცემას სხვა დროისტვის გადადო, საღამო გრძელდებოდა, ელენეს ბევრი ტაყვანისმცემელი გამოუჩნდა,რაც ნიკას გაგიჟების საბაბიი ხდებოდა, ელენე დაიღალა და გარეტ გასვლა გადაწყვიტა. კიბებზე ჩადიოდა როდესაც მაღალმა ფეხასცმლებმა შეაწუხა გაიხადა ხელში დაიჭირა და კიბეე ასე ჩაიარა.. გარეთ გავიდა იქვე სკამზე ჩამოჯდა და ჩას ახედა, ღრუბლიანი ამინდი იყოო, სწორედ ისეტი ელენეეს ხასიათს რომ შეეფერებოდა...გოგონას თვალებზე მთვარიის შუქმა მარგალიტებივით მოფენილი ცრემლები ააბრჭყვიალაა,არ უნდოდა ტირილი მაგრამ გულზე სკდებოდა, თითქმის ყველას ეცეკვა ნიკას გარდააა... უცეებ შორიიდან ნაცნობიი ხმა შემოესმმაა....მიიხედაა დაა............ უცეებ შორიიდან ნაცნობიი ხმა შემოესმმაა....მიიხედაა დაა............
დაა … და მან დაინაახა მისკენ მომავალი ნიკკა... ცრემლების მოიმშრალა არ უნდოდა მისი ტირილი უკვე მეორედ ენახებიბა ნიკასთვის, ბიჭი უახლოვდებოდა ელენე გრძნობდა როგორ უცახცახებდა მთელი სხეული – კარგად გაერთე არა?– დამცინავად უთხრა ნიკამ – კიი , ძალიან კარგად !– რაც შეეძლო მხიარულად თქვა ელენემ – ხო არც გამკვირვებია შენგან– ირონის არ ეშვებოდა ნიკა – რატო უნდა გაგკვირვებოდა? არ მქონდა გართობის მიზეზი? წვეულებაა – ნაძალადევაბ იიმოდა ელენე – მეტიჩარა და სწერვა გოგო ხარ ! – გაბრაზებიტ წამოიძახა ნიკამ – შენგან არაფერი მწყინს უკვე, ვიწო სწერვა და მეტიჩარა ( ცრემლები ძლივს შეიკავა) და აცრემლებული თვალების დასამალად უკან მიბრუნდა... – ასე ნუ მელაპარაკები გესმის ! და საერთოდ არავის არ ეცეკვები აწი !– წამოიღრიალა ნიკამ – რატო წვეულება დამთავრდა?– მშვიდად ეუბნებოდა ელენე,რაცმაც ნიკა საერთოდ გააცეცხლა –ელენე! გაფრთხილებ ასე ნუ მელაპარაკები.. –ნიკამ თავი ვერ შეიკავა ა ელენეს მაჯაზე მაგრად დასტაცა ხელი – გამიშვი იდიოტო, მეტკინა – თითქოს უდარდელი ელენე მოულოდნელად ტირილად იქცა ნიკაა მისი ცრემლების დანახვაამ კიდევ უფრო გააგიჟა.... არიცოდა რა უნდა ექნა.. უნდოდა ჩახუტებოდა მაგრამ... – ელეენნე ! იცი მეე... უბრალოდ აღარ ვიცი საიდან დავიწყო.. იმ დღის შემდეგ – ძლივსძლივობიტ განაგრძობდა ნიკა სათქმეს– არვიცი რა მემართებოდა,მეგონა გავიხარებდი შენი ასეთი მოქცევით მაგრამ პირიქით მოხდა...მივხვდიი...მივხვდიი... რომმ მმეე .. რრომ მე მიყვარდი! –თქვა და თავი ჩაღუნა.....ელენე ხმას ვერ იღებდა ტიროდაა... – იცი? როდესაც ადამიანს კარგავ,სწორედ მაშინ ხვდები რაოდენ მნიშვნელოვანი ყოფილა ის შენთვის, დაგკარგეე, წახვედიი და მივხვდიი რომ თან მთელი ჩემი ცხვრება წაიღე ..მიყვარხარ გესმის ! ‘ მე იიისს მიიყვარსს’" –მთელი ძალით დაიღრიალა ნიკამ... ბუნებაც თითქოს გრძნობდა მათ თკივილს, და ცრენმლების დასაფარად წვიმის დიდი ბურთები გამოუშვა დედამიწაზე, ორივეს აწვიმდა,ორივეს სახეზე კანტიკუნტად ჩამოსდიოდა ბროლის წვეტები... – ელენე, მე ხომ შენთვის არაფერი მითხოვიია, ჰოდა ეხლა გთხოვ, თუნდაც ბოლოჯერ ,გეხვეწები მეცეკვე წვიმაში...... ელენეს არაფერი უთქვამს.. ნიკას გამოწოდებულ ცივ ხელს ნაზი თითები ჩაჰკიდაა.... ნიკამ გოგონა აიტაცა... საშინლად წვიმდა.. ისინი ცეკვავდნენ... ფანჯრიდან ელენეს თიკოს ყვირილი მოესმა – მე ეს ვიცოდი ! მე ეს ვიცოდი ! გილცავვვთ ! მიყვარხარრთ ! * * ** ესდღეც დამთავრდაა ელენე და თიკო ნიკამ და გიომ მიაცილეს სახლში.. ელენე ბედნიერი იყო ცხოვრება უხაროდა, ის უკვე დარწმუნებული იყო იმაში რომ ნიკას მართლა უყვარდაა... ისინიი ორივენი ბედნიერები იყვნეენ...მაგრამ ყოველთვის ჰეეპი ენდები ბოლომდე არ ხდება.. ალბათ გახსოვთ გიგი.. ელენეს რომ ეარშიყებოდა, გულზე სკდებოდა როდესაც ელენეს და ნიკას ერთად ხედავდა....გადაწყვიტა ისინი სამუდამოდ დაეშორებინა ერთმანეტისთვის, და იმ დროს როდესაც ნიკამ ელენეს მიაკითხა ენენეს სთხოვა სასწრაფოდ გამოლაპარაკებოდა, რათქმაუნდა ნიკა წინააღმდეგი იყო მაგრამ ბოლოს დასთანხმდა და მხოლოდ 10 წუთი მმისცა...ნიკაუყურებდა ელენეს , როდესაც დაინახა როგორ მიიზიდა გიგიმ მისკენ გოგონა და ხელებზე მაგრად გადაუჭირა, ნიკა გაგიჟდა , მივარდა გიგის და საშინლად სცემა, მერე ელენესთან მივიდა მოეფერა , ამშვიდებდა როდესაც ელენე აკივლდა – ნიიკკაააა ! უკაან ! მიუხედავად იმისა რომ ნიკაანმ გიგი დაინდო , გიგი წამოდგა და ნიკასზურგში დანა ჩაარტყა... – ნიკკაა , ნიკკაა ! ნიკაა ხმა გამეციიი ! ყვიროდა ელენნე მაგრამ ბიჭ უკვე სიისხლის გუნეში ცურავდა.. – ნიკკაა ! არ დამტოვო გეხვეწები ! ხომ მითხარი სულ ერთად ვიქნებითო! შენ არ გაქ ამის უფლება გესმის? ნიკამ თვალები გაახილა და ძლივს ამოლუღლუღა – ელეეე! ნუ ტირი ჩემი სიცოცხლე ! არ დაგტოვებ ელენე ! შენტან ვიქნები ! ამ დროს სასწრაფო მოვიდა . ელენეს მეტი არაფერი ახსოვს.. როდესაც გამოეეღვიძა პალატაში იწვა.. მისგვერდით თიკო იყო... – ნიკაა სად არიისს?– დაიღრიალა გამწარებულმა ელენემ – ნიკაა ნიკა პალატაშია– ტირილით უპასუხა თიკომ მასტან უნდა შევიდე თქვა და თვალის დახამხამებაში ნიკას პალატა მოძებნა და დაინახა როგორ ეხვედოდა ძმაკაცს გიოგი – არა ძმაო ! ვიცი იცოცხლებ...ჯერ ადრეა შენთვის სიკვდილი გაიგე ?! შენძმობას ვფიცავარ რო გამოჯანმრთელდები ერთ კარგს მიგბეგვავ ასე რო შემაშინე იმიტო– მერე ჩამოჯდა უყურა ნიკას და თვალებიოიდან ცრემლები წამოსცვივდა.. ნიკას ყველაფერი ესმონდა მაგრამ ვერ ინძრეოდა.. ამ დროს გიორგიიმ ვიღაცის შეხება იგრძნო, ეს ელენე იყო, გიორგი ელენეს მაგრამ მოეხვია – ნახე ელეე, მალე კარგად იქნება...! არვიცნობდე მაინც ! ჩემი ძმაა შანსიი არა არ დამტოვებს მარტო ! – ამხნევებდა ელენეს გიორგი – ღმერთმა გისმინოს გიო, ვიცი ნიკა არ დაგვტოვებს ჩვენს ის გვჭირდება ! ნიკა გვჭირდება !– ქვითინებდა ელენე.. – კარგი ელე გავალ თიკოსთან ცოდვაა სულ მარტოა, შენ კიდე ნიკა ძმაო ვიციი გესმის ჩემი ! უნდა იცოცხლო გესმის? ! არ გაქ სიკვდილის უფლება ! – ეს თქვა ელენეს შულბლზე აკოცა და გარეთ გავიდა.... ელენე მიუახლოვდა ნიკას .... უყურებდა მის დახუჭულ თვალებს..... – ჩემი ლურჯთვალება ! გეხვეწები ვიციი გესმის ! ერთხელ მაინც შემომხედე შენი ლურჟი თვალებით .. შენ ხომ არ დამტოვებ ! სიცოცხლეს გაუფრთხილდი, ის მართო შენ არ გჭირდებაა გესმის? მე რომ ვიცოცხლო შენი სიცოცხლეც მჭირდება !–თქვა და ელენე აზლუქუნდა – ელენეე ნუ ტირი, მე არ დაგტოვებ... აქ თუ არა ზევიდან მაინც დაგიცავ, გპიირდები სულ შენთან ვიქნები მოვალ და ჩაგეხუტები ხოლმე – ძლივძლივობით თქვა ნიკამ – ნიიკაააა ! გონს მოხვედი? გეხვეწები არ იპალარაკოო .. არაფერი თქვა მე სენთან ვიქნები არასად წავა შენთავს გეფიცები ! – ელენე მოდი მომიწექქიიი – არაა ნიკა უფლებას არ მოგვცემენნ – ელენე გთხოვ ! ელენე ნიკას გვერდით მიუწვა და ტიროდაა,, ტიროდა ცრემლები ღაპაღუპით ჩამოსდიოდა სახეზე... ამ დროს პალატაში ექიმი შემოვიდა ნიკას ელენეს გულზე დაედო თავი და ჩასძინებოდა, ელენეს ნიკას ხელები მაგრად ეჭირა და ტვალები დახუჭული ჰქონდა... – ღმერთო ჩემო ! ერთი ამათ შეხედეთ..როგორ უყვართ ერთმანეთი...საცოდაობა არ იქნება ეხლა ეს ბიჭი რო ვეერ გადარჩეს? – ოხრავდა ექიმი მისთვის.... ასე გაგრძელდა 3 დღე. მეოთხე დღეს ელენემ გამოირვიძა და დაინახა ნიკას თვალები გაეხილა საოცრად მშვიდად გამოიყურებოდა, ელენეს იმედი მიეცა.... | |
|
| |
| სულ კომენტარები: 0 | |