მთავარი » 2012 » აგვისტო » 23 » – დაატრიალე და აკოცე | ნაწილი მეთექვსმეტე | ))
19:20 – დაატრიალე და აკოცე | ნაწილი მეთექვსმეტე | )) | |
- ვინ არისი
- … - რომელი ხარი - ირმა მე ვარ! - ვინ შენი - გიორგი ვარ მაშინვე მივხვდი, რომ გიორგი არ იყო, მაგრამ ცდუნებას ვერ გავუძელი და კარები გამოვაღე. ის მომენტები ბუნდობნად მახსოვს, მაგრამ შემიძლია დანამდვილებით გავიხსენო ის როგორ ეძახდნენ ვირაცა ? ჩორნას” ბავშვი საძინებელსია გამოათრიეო.. ვწიოდი, მაგრამ ვის რას გავაგონებდიი ახალ წელს ყველა აღნიშნავდა, ყველა მტვრალი წიოდა, ღრიალებდა, სერიოზულად ვინ მიიღებდა ჩემს ყვირილს ? Mე მაშინვე რაღაცა ჩამარტყეს თავში, ძირს დავვარდი, მოძრაობის უნარი დავკარგ, მაგრამ გონი არ დამიკარგავს, ვლუღლუღებდი ფული წაიღეთ, ბავშვს არაფერი ავნოთ მეთქი. იმან ვინც ესეთი რამ გააკეტა, მე ან ბავშვს დაგვინდობდა ? ფოლიც, ოქროულობაც და ნიკოლოზიც გაიტაცეს. მაშინვე დავურეკე პოლიციას, თუმცა რად გინდაი ხაზები გადატვირთული იყო, ვერსად ვრეკავდი. ძალა მოვიკრიბე და გარეთ გავედი, უკვე აღარავინ იყო, იმდენად ვრელავდი ისიც კი დამავიწყდა მანქანიტ წავსულიყავი, დაბნეული ფეხით გავიქეცი მამიდაჩემის სახლისკენ, ოცწუთიანი სირბილის შემდეგ, როგორც იქნა მივაღწიე და კარებზე დავაკაკუნე… გახარებულებმა, გამომძახეს, ნიკოლოზი გამოუშვი ბავშვის ფეხი მეკვლედ ძალიან კარგიაო… განწირული ხმით როდესაც დავიწყე ყვირილი გამიღეთ ხალხნო თქო კარები სასწრაფოდ გამიღს და მომასურიელეს, წყალი დავლიე და ამოვღერღე. - ძია რეზო ნიკოლოზი ვიღაც იჩორნამ’ გაიტაცა. ამის თქმაზე ბიძაჩემს ნაცრისფერმა ფერმა გადაუარა და აშკარად მიხვდა, რაც ხდებოდა, იჩორნა’ ცდილობდა სამაგიერო გადაეხადა გიორგისათვის, მისთვის კი ერტადერთი ნათელი წერტილი ნიკოლოზი იყო. მალევე მეც გამახსენდა, ჩემი დეტექტივის ელდარის სიტყვები და გამახსენდა მისსივე გამოთქმული სიტყვები ცემს დასმულ კითხვაზე, რუ რა შეიძლება მომხდარიყოი Mან ხომ მიპასუხა - არ ვიცი, არ ვიცი. თირილი არ დამიწყია, რადგან ვიცოდი ისტერიკის დრო არ იყო. მათ მე გამძარცვეს, წლების განმავლობაში ჩემი დაღვრილი ოფლით ნაშოვარი ერთ წამში ? ამწაპნეს’ და ყველაზე დიდი ქონება ჩემი შვილი გაიტაცეს. სასოწარკვეთილი ვიყავი, მაგრამ სასოწარკვეტაში არ ჩავვარდნილვარ. Aმქვეყნად აღარაფერი მებადა სახლის და მანქანის გარდა, გადავწყვიტე ყველაფერი გამეყიდა, მაგრამ. . . ღაც არუნდა გასაკვირი იყოს მამაჩემმა ჩამომაკიტხა 1 იანვარს. ააწრიალა მთელი პოლიცია. მიუხედავად იმისა, რომ ცხოვრებაში მისგან ფულადი უზრუნველყოფის გარდა არაფერი არ მახსოვდა არ უნდა დავუკარგოთ, ვერ იტანდა, როდესაც მის ოჯახს ვიღაცა იჩაგრავდა’. როდესაც გაიგო, რომ მისი შვილიშვილი ვიღაცამ გაიტაცა , ამან მის სა ხელზე და პატივზე იმოქმედა და გადაწყვიტა ყველანაირად გამოეჩინა თავი. ის დანახვაზე გაოცებული ვიყავი, მაგრამ გამიხარდა, რომ გვერდში მაშინ ამომიდგა როდესაც ყველანაირად დამჭირდა, მიუხედავად იმისა, ეს მას მოუტანდა სარგებელს თუ მე, შედეგი მაინც ჩემს სასიკეთოდ იქნებოდა. ორი დღე ისე გავიდა ნიკოლოზის შესახებ არაფერი არ ვიცოდით, ბოლოს კი ვიღაცამ იჭორად’ გვაცნობა, რომ ფოთში უნახავთ იჩორნა’ პოლიციამ რათქმაუნდა გადაამოწმა და « ქურდების ბუდეც’ მალევე აღმოაჩინა, საბედნიეროდ ნიკოლოძმა ანგელოზივით ბავშვმა იმდენად შეაყვარა თავი მის გამტაცებლებსაც კი აქეთ თავის ჭკუაზე ატარებდა მათ. ზუსტად 4 იანვარს, როდესაც ნიკოლოზი იჩორნამ ? კამფეტების საყიდლად იქვე მეზობლის მაღაზიაში გაიყვანა პოლიციამ აიყვანა... ბავშვი უვნებლად დამიბრუნეს, მაგრამ ერთი ფაქტი მაშინებდა , პოლიციამ ორი მათგანი ვერ დაიჭირა, თითქოს ცა და მიწამ ჩაყლაპაო ისე გაუჩინარდნენ. რათქმაუნდა ვერც ფული დავიბრუნე და ვერც სამკაულები. თელეფონზე ზარები არ წყდებოდა, ვიღაცა მუქარით რეკავდა და მეუბნებოდა, რომ გიორგის, მათ გამცემელს სულს წამებაში ამოხდიდნენ. რათქმაუნდა ეს ყველაფერი პოლიციას ვაცნობე, მაგრამ დამარწმუნეს, რომ მათ კვალზე იყვნენ გასულები და ძალიან მალე აიყვანდნენ. პოლიციას ყველაფერი სეუძლია, გიორგი მიწიდან ამოთხარეს რასაც ქვია და საქართველოსი ჩამოიყვანეს, რათა მეტი გაერკვიათ. პოლიციის განყოფილებიდან დამირეკეს და მითხრეს, მივსულიყავი , რადგან გიორგი მოითხოვდა ჩემთან შეხვედრას, მას კი ჯერ წამოსვლა არ შეეძლო... პოლიციაში გახარებული კიარა განერვიულებული წავედი, არ ვიცოდი გიორგისთვის რა მომეხერხებინა, მეჩხუბა თუ მისთვის ადამიანურად მომესმინა. ძალიან ბანალურ შეხვედრას სერიოზული საუბარი მოჰყვა. - გიორგი მე შენი დანახვაც აღარ მინდა, არ სეიძლებოდა ყველაფერი აგეხსნა ? - გაგიჟდი ? რა უნდა ამეხსნა ? - ის, რომ ვალი გქონდა. - ეს უბრალოდ ფულის ვალი არაა, შენ იჩორნა’ მაროდიორი ხო მარ გგონიაი - აბა რა გავაკეთო გიორგი! ღა ვიფიქრო! შენს გამო რამის შვილი მომიკლეს! - აი ! ზუსტადაც მაგიტომ ვიყავი გამქრალი, შენ გგონია მე მინდოდა ჩემი ცოლშვილისგან შორს ყოფნა და თითქმის ყოველ ღამე მათი ფანჯრების გარედან ცქერა ? - რა გავაკეთო ! ავუწიე ტონს. - წადით, საქარტველოდან გაიყვანე ბავშვი, იცოდე ესე არ მოისვენებენ, ნათქვამს აასრულებენ, და ტრაგედია დატრიალდება. მე თუ ცემი ფეხით არ მივალ მათთან ნიკოლოზს დაასახიჩრებენ. წადი გთხოვ.... | |
|
| |
| სულ კომენტარები: 0 | |